Cap.  Par.

 1 macar,  2 |         monachos. Ignoscite mihi, fratres. ~3.
 2 macar,  3 |        erat eremus, in qua plures fratres degebant. Eo, inquam, loci
 3 macar,  3 |         Respondit: Proficiscor ad fratres, ut eis suggeram. Tum senex:
 4 macar,  3 |         eremum. Eaque re comperta fratres, sumentes ramos palmarum,
 5 macar,  3 |     aitque ei: Quo iterum pergis? Fratres, inquit, instigatum. Atque
 6 macar,  3 |           senex, quomodo haberent fratres? Respondit: Male. Et senex:
 7 macar,  6 |              Dixit iterum, volens fratres consolari: Venit huc cum
 8 macar,  7 | resurrectionis diem. Hoc videntes fratres, prae timore ceciderunt
 9 macar,  10|         si vinum affuerit propter fratres bibe; et pro uno vini poculo,
10 macar,  10|           aquam non bibas. Igitur fratres, reficere cupientes, dabant
11 macar,  10|  confecturus est se. Quo comperto fratres, non amplius ei porrigebant. ~
12 macar,  16|     Ecclesiam dimisisset: Fugite, fratres. Ait illi seniorum quidam;
13 macar,  21|                   Referebant: Duo fratres in Sceti deliquerunt, quos
14 macar,  21|          Aegyptio. Qui affirmavit fratres non esse segregatos, sed
15 macar,  21|        dicitque ei: Tu segregasti fratres, et secessuri sunt in vicum.
16 macar,  22|    silentio vivere, nec sinunt me fratres. Ait illi Abbas Macarius:
17 macar,  24|         Abbas Macarius. Dicunt ei fratres: Quid hoc verbi est, pater,
18 macar,  30|             Accesserunt aliquando fratres ad Abbatem Macarium Sceti
19 macar,  30|            Excepit senex: Nostis, fratres, illius talis hominis pistrinum
20 macar,  34|      Senes vero rogaverunt, ut ad fratres haberet sermonem. Ille audita