XXII.

Marcelline tuos pariter Petre nosse triumphos
percussor retulit Damaso mihi, cum puer essem.
haec sibi carnificem rabidum mandata dedisse:
sentibus in mediis vestra ut tunc colla secaret,
ne tumulum vestrum quisquam cognoscere posset;
vos alacres vestris manibus mundasse sepulcra
candidule, occulto postquam iacuisse sub antro,
postea commonitam vestra pietate Lucillam,
hic placuisse magis sanctissima condere membra.