Lib. Cap. Par.
1 I, 1, 1| familiaribus inpediti vix satis otium studio suppeditare
2 I, 11, 5| facit auditorem. De exordio satis erit dictum: deinceps ad
3 I, 27, 3| diceremus. Nunc quoniam satis huius voluminis magnitudo
4 II, 7, 4| transigendam>, scieritne satis ad id perficiendum spatii
5 II, 7, 4| futurum: nam parui refert satis spatii fuisse ad id perficiendum,
6 II, 11, 2| et suspicionem firmamenti satis habere.~
7 II, 18, 2| noluerit cavere, an quod satis cautum putarit propter ceterorum
8 II, 18, 3| legitimae constitutionis satis dictum est: nunc ad iuridicialem
9 II, 23, 1| fuerit, conveniatne eam satis idoneam <causam> putari.~
10 II, 27, 1| Quoniam satis ostendisse videamur, quibus
11 II, 27, 1| ut neque diutius, quam satis sit, in eisdem locis commoremur,
12 II, 34, 3| Satis enim fuerat dixisse metum,
13 II, 34, 5| quod extremum dictum est, satis fuit exponere, ne Ennium
14 II, 34, 6| Nam hic satis erat dicere, si id modo,
15 II, 34, 6| dicere, si id modo, quod satis esset, curarent poetae:~
16 II, 39, 8| Ennius induxit, quasi iam satis certis rationibus ita esse
17 II, 41, 4| convenit, censores, istum vobis satis facere, quod ait se non
18 II, 46, 6| hominem occidisse et, antequam satis idoneas argumentationes
19 II, 50, 2| persolvendum. Verum haec futura satis scio; te enim non ignoro.
20 III, 1, 1| inventionem rerum adcommodari, satis abundanter arbitror superioribus
21 III, 5, 2| definiemus; si quoad cuique satis sit, ostendemus, nimium
22 III, 25, 5| commutationibus. De figura vocis satis dictum est: nunc de corporis
23 III, 27, 5| posse fieri, ut de his rebus satis commode scribi posset, nec,
24 III, 32, 2| conparare, tamen si qui satis idoneos invenire se non
25 III, 32, 2| distinctionem conparare. De locis satis dictum est; nunc ad imaginum
26 IV, 1, 1| necessitudine facere, non studio, satis erit signi, quod in superioribus
27 IV, 1, 3| esse ostentatio quaedam non satis habere praecipere de artificio,
28 IV, 4, 1| Illud enim veremur, ne cui satis sit ad contrariam rationem
29 IV, 4, 1| fuerint et vestutate iam satis omnibus probati sint. Quodsi,
30 IV, 7, 1| alienis exemplis uti oportere, satis est dictum. Nunc, quae separatim
31 IV, 8, 1| unius alicuius esse similem satis habebit; omnia, quae omnes
32 IV, 12, 1| est vestrum, iudices, qui satis idoneam possit in eum poenam
33 IV, 14, 2| pueri tui modo me pulsarunt; satis facias oportet." Hic, qui
34 IV, 15, 3| perduellionibus venditat patriam, non satis subplicii dederit, si praeceps
35 IV, 20, 6| cum virtute conparare, vix satis idoneae tibi videbuntur
36 IV, 24, 2| Egens aeque est is, qui non satis habet, et is, cui satis
37 IV, 24, 2| satis habet, et is, cui satis nihil potest esse."~Item: "
38 IV, 37, 2| deinde quod iniuriarum satis fecisti L. Labeoni, nihil
39 IV, 42, 2| rei nomen aut non sit aut satis idoneum non sit, eam nosmet
40 IV, 50, 3| vitandam et laudem conparandam satis dictum est.~4.
41 IV, 51, 4| iudices, est, qui possit satis rem consequi verbis nec
42 IV, 55, 2| breviter, quod ad hanc rem satis sit, attingemus -, in qua
43 IV, 55, 3| disciplinis. Quid est, quod a me satis ei persolvi possit, unde
44 IV, 56, 1| hunc hominem magis cupio satis laudare quam possum; idemque
45 IV, 58, 2| demovendi. Huic exemplum satis idoneum subici non potuit,
46 IV, 59, 3| Hoc sine similei satis plane et perspicue et probabiliter
47 IV, 63, 1| corporis cuiuspiam forma, quoad satis sit ad intellegendum, hoc
48 IV, 64, 1| servolus non inurbanus satis strenue et concinne conparat.
49 IV, 67, 6| ex eo, quod iam diximus, satis relinquitur suspicionis,
|