Lib. Cap.  Par.

 1     I,   3, 4|           Elocutio est idoneorum verborum et sententiarum ad inventionem
 2     I,   3, 5|         est firma animi rerum et verborum et dispositionis perceptio.~
 3     I,   9, 3|    occulte dicemus interiectione verborum.~
 4     I,  11, 2|       lenis sit sermo et usitata verborum consuetudo, ut non adparata
 5   III,  17, 2|          adversariis multitudine verborum, commode poterimus principio
 6   III,  19, 1|         inventiones et concinnae verborum elocutiones et partium causae
 7   III,  33, 1|      debent, unae rerum, alterae verborum. Rerum similitudines exprimuntur,
 8   III,  33, 1|  negotiorum imagines conparamus; verborum similitudines constituuntur,
 9   III,  34, 2|                              Cum verborum similitudines imaginibus
10   III,  38, 1| sripserunt, fecisse, ut multorum verborum imagines conscriberent,
11   III,  38, 1|      inprobamus: primum, quod in verborum innumerabili multitudine
12   III,  38, 1|    multitudine ridiculumst mille verborum imagines conparare. Quantulum
13   III,  38, 1|          valere, cum ex infinita verborum copia modo aliud modo aliud
14   III,  39, 2|                   Nunc, ne forte verborum memoriam aut nimis difficilem
15   III,  39, 2| facultatis, admonendus es, quare verborum memoriam <non> inprobemus.
16   III,  39, 2|        exercitatos. Nec nos hanc verborum memoriam inducimus, <ut
17    IV,  11, 2|      Gravis est, quae constat ex verborum gravium levi et ornata constructione.~
18    IV,  11, 3|        infuma et pervulgatissima verborum dignitate.~4.
19    IV,  11, 5|    exornationes sententiarum aut verborum, quae gravitatem habebunt,
20    IV,  15, 1|           Erat enim et adtenuata verborum constructio quaedam et item
21    IV,  16, 4|      possunt in illa facetissima verborum attenuatione commode versari,
22    IV,  18, 1|                   Conpositio est verborum constructio, quae facit
23    IV,  18, 1|  lacrimantes, obtestantes;~et si verborum transiectionem vitabimus,
24    IV,  18, 2|       Item fugere oportet longam verborum continuationem, quae et
25    IV,  18, 4|   varietate distinguens. Haec in verborum et in sententiarum exornationes
26    IV,  18, 4|          exornationes dividitur. Verborum exornatio est, quae ipsius
27    IV,  21, 2|      propositae sunt, non inopia verborum fit, ut ad idem verbum redeatur
28    IV,  27, 1|          continens> frequentatio verborum cum absolutione sententiarum.
29    IV,  28, 2|       cum in eadem constructione verborum duo aut plura sunt verba,
30    IV,  38, 4|        eiusdem unius aut plurium verborum iteratio, hoc modo:~"Tumultus,
31    IV,  38, 7|        renovatur interpretatione verborum.~
32    IV,  41, 2|       est, quod, coniunctionibus verborum e medio sublatis, separatis
33    IV,  42, 1|         etiam decem exornationes verborum, quas idcirco non vage dispersimus,
34    IV,  42, 1|      proprium est, ut ab usitata verborum potestate recedatur atque
35    IV,  44, 1|           Transgressio est, quae verborum perturbat ordinem perversione
36    IV,  46, 7|       quae dicenda videbantur de verborum exornationibus. Nunc res
37    IV,  56, 3|        quibus omnibus diximus in verborum exornationibus -; deinde
38    IV,  56, 3|        cuiusmodi esset exornatio verborum, cui conclusioni nomen est.
39    IV,  56, 3|      frequentibus exornationibus verborum et sententiarum.~4.
40    IV,  58, 3|  contraria referentur. Ea est in verborum exornationibus, ut ante
41    IV,  67, 4| noverimus et animum adverterimus verborum ancipites aut multiplices