Lib. Cap.  Par.

 1     I,   1, 1|         longa sumatur oratio, de re dicere incipiemus, [sed] si te
 2     I,   2, 1|     officium est de iis rebus posse dicere, quae res ad usum civilem
 3     I,  22, 2|          dicatur sustulisse, possit dicere, cum definitione sit usus
 4    II,   5, 3|          adversariorum apud iudices dicere.~
 5    II,   9, 6|             non potuisse aut cupide dicere et argumentari. Haec et
 6    II,  11, 1|            quibus augetur suspicio, dicere hoc modo convenit: Cum multa
 7    II,  19, 1|          factum. De eo causa posita dicere poterimus, si, ex quibus
 8    II,  34, 6|                  Nam hic satis erat dicere, si id modo, quod satis
 9    II,  42, 2|           contra atque ante dixerit dicere, hoc modo:~Qua causa accusem
10    II,  45, 3|            ne exulis, quibus causam dicere non licuisset, reducerentur,
11   III,  17, 2|   adcommodatur; ut si ab narratione dicere incipiamus aut ab aliqua
12   III,  18, 1|            mandatur, utile est, cum dicere desinamus, recentem aliquam
13   III,  21, 5|           spiritu continenter multa dicere in extrema convenit oratione:
14   III,  30, 3|            an ab medio nomina eorum dicere incipiamus, item in locis
15   III,  30, 3|        lubebit imaginibus commoniti dicere possimus id, quod locis
16    IV,   2, 2|       putant praestare, non possunt dicere, quare sibi illos anteponant.>
17    IV,   5, 1|                           Non ausim dicere, sed tamen vereor, ne, qua
18    IV,   6, 1|          artem instituunt, videntur dicere se excogitasse, quod alios
19    IV,  14, 2|          Iste clarius eadem et alia dicere coepit. Hic: "Vix; tamen",
20    IV,  28, 3|             facere, nequiter studes dicere; vivis invidiose, delinquis
21    IV,  37, 1|             aut non scire aut nolle dicere id, quod nunc maxime dicimus,
22    IV,  40, 1|            stultitiam sive malitiam dicere oportet sive utrumque."~
23    IV,  40, 1|            Item: "Tu istuc ausus es dicere, homo omnium mortalium -
24    IV,  41, 4|           populus Romanus me - nolo dicere, ne cui forte adrogans videar:
25    IV,  41, 4|               Item: "Tu istuc audes dicere, qui nuper alienae domi -
26    IV,  41, 4|            alienae domi - non ausim dicere, ne, cum te digna dicerem,
27    IV,  42, 4|           animo aut extraneis rebus dicere sic, uti cognomen quod pro
28    IV,  47, 3|       diluere et propulsare; testis dicere, quae sciat aut audierit;
29    IV,  50, 4|          quidem pater - nolo nimium dicere - non tenuissimum patrimonium
30    IV,  54, 1|        manemus et aliud atque aliud dicere videmur. Ea dupliciter fit:
31    IV,  55, 4| exsuscitationem, cum et nos commoti dicere videamur, et auditoris animum
32    IV,  63, 4|      intueatur. Nonne vobis videtur dicere: "*** dant, si mihi molesti
33    IV,  65, 3|         illi nescio quid incipienti dicere, quod dignum videlicet illius
34    IV,  67, 6|           si, cum incipimus aliquid dicere, <deinde> praecidamus, et
35    IV,  67, 6|           alienae domi - nolo plura dicere."~7.