Lib. Cap.  Par.

 1     I,  27, 3|    absolventur, cum rerum magnitudini tum nostris quoque occupationibus
 2    II,   7, 1|          desertus, semper desertus an tum, cum id factum sit, <fuerit>
 3    II,   9, 4|             loci sunt cum accusatoris tum defensoris, abs testibus
 4    II,  16, 2| interpellatores et scripti cum odiosi tum obscuri interpretes sunt;
 5    II,  27, 1|             auditor cum totius causae tum unius cuiusque argumentationis
 6    II,  29, 1|         peccata cum causa suscipiunt, tum vero illa, quae multo maxima
 7    II,  30, 2|               res tenuis aut humilis, tum et exornatione et conplexione
 8    II,  40, 1|              aut hoc fecissem; sed me tum haec ratio fugit."~2.
 9    II,  42, 2|              Qua causa accusem hunc? ~tum id exputando evolvere: ~
10   III,  24, 6|    retardabimus. Deinde modo acriter, tum clementer, maeste, hilare
11   III,  26, 3|            hoc datum, ut quam proxime tum vultum admoveamus ad auditores,
12   III,  32, 1|                                       Tum nec nimis inlustris nec
13   III,  34, 3|             haec imaginum conformatio tum valet, si naturalem memoriam
14   III,  34, 3|            aut ter eum versum, deinde tum imaginibus verba exprimamus.
15   III,  40, 1|           adsiduitate exercitationis, tum vero in nemonicis minimum
16   III,  40, 1|           memoriae tradere velimus et tum maxime, cum aliquo maiore
17    IV,   2, 2|             non cum res probabiliores tum hominum studia ad imitandum
18    IV,   6, 1|      plerumque, qui artem nescierunt. Tum quis est, qui possit id,
19    IV,   7, 1|             utantur ea facultate, non tum, cum parere et ipsi gignere
20    IV,  13, 2|             copiam necessario norunt, tum vero nihilominus propter
21    IV,  14, 2|                 sine me considerare." Tum vero iste clamare voce ista,
22    IV,  19, 2|               multum venustatis habet tum gravitatis et acrimoniae
23    IV,  23, 2|              libido commovere potuit; tum cuius mulieris animus esset
24    IV,  24, 1|       attentum cum venustate sermonis tum rationum expectatione.~2.
25    IV,  26, 1|             et absolutam conclusionem tum vero vehementer, id quod
26    IV,  34, 2|          Dimicarem? At cum parva manu tum prodeiremus: <locum quoque
27    IV,  48, 1|            exitus omnium considerate. Tum vobis veniat in mentem,
28    IV,  53, 2|             idoneus maxime quaesitus; tum occasio adgrediendi commoda;
29    IV,  54, 5|     commutabimus, si, cum in sermone, tum in acrimonia, tum in alio
30    IV,  54, 5|            sermone, tum in acrimonia, tum in alio atque alio genere
31    IV,  59, 3|               est per contrarium. Nam tum similitudo sumitur per contrarium,
32    IV,  63, 2|               quem velis demonstrare, tum venustatem, si breviter
33    IV,  65, 3|            dominari, vis supplicare?" Tum mulier: "Immo iste quidem
34    IV,  68, 2|         deinde primus erat civitatis; tum proficiscitur in Asiam;