Lib. Cap. Par.
1 I, 22, 1| accusatorem mutandum aut iudices mutandos reus dicit. Hac
2 II, 5, 3| criminibus adversariorum apud iudices dicere.~
3 II, 24, 1| confiteatur, tamen oratione iudices demoretur; defensoris, de
4 II, 34, 1| hoc modo: ~"Duae res sunt, iudices, quae omnes ad maleficium
5 IV, 12, 1| Nam quis est vestrum, iudices, qui satis idoneam possit
6 IV, 12, 1| Nequeo verbis consequi, iudices, indignitatem rei; sed neglegentius
7 IV, 13, 2| Quibuscum bellum gerimus, iudices, videtis: cum sociis, qui
8 IV, 29, 3| Transferendis litteris sic:~"Videte, iudices, utrum hominei navo <an
9 IV, 33, 3| Item: "Saepe, iudices, animum advorti multos aliqua
10 IV, 42, 4| Videte nunc", inquit, "iudices, quemadmodum me Plagioxiphus
11 IV, 47, 1| hoc modo:~"Qui vestrum, iudices, nomen senatus diligit,
12 IV, 48, 2| Item: "Nam quid fuit, iudices, quare in sententiis ferendis
13 IV, 49, 4| exemplum:~"Mihi cum isto, iudices, fuit amicitia, sed ista
14 IV, 50, 2| Nam hoc pro meo iure, iudices, dico, me labore et industria
15 IV, 51, 2| Quodsi istum, iudices, vestris sententiis liberaveritis,
16 IV, 51, 2| funditus labefactans. Quare, iudices, eicite eum de civitate,
17 IV, 51, 2| et truculentam bestiam, iudices, inmiseritis."~3.
18 IV, 51, 3| Item: "Nam si de hoc, iudices, gravem sententiam tuleritis,
19 IV, 51, 4| pedes constuprantur. Nemo, iudices, est, qui possit satis rem
20 IV, 53, 2| Nolite igitur, nolite, iudices, ea, quae dixi, separatim
21 IV, 53, 2| est esse verum: vestrum, iudices, est, ex his in uno loco
22 IV, 63, 1| intellegendum, hoc modo:~"Hunc, iudices, dico, rubrum, brevem, incurvom,
23 IV, 63, 4| Iste", inquies, "iudices, qui se dici divitem putabat
|