Lib. Cap.  Par.

 1     I,   1, 1|        enim in se parum fructus habet copia dicendi et commoditas
 2     I,   2, 4|      est in consultatione, quod habet in se suasionem et dissuasionem.~
 3     I,   2, 5|         in controversia et quod habet accusationem aut petitionem
 4     I,   5, 4|           Dubium genus est, cum habet in se causa et honestatis
 5     I,  13, 2|   expositione positum est, tres habet partes: fabulam, historiam,
 6    II,   9, 1|       confirmata suspicione. Ea habet locos proprios atque communes.
 7    II,  39, 5|  vitiosum est id, quod vulgarem habet defensionem, hoc modo:~"
 8    II,  46, 2|        parte dissimile est, nec habet parem rationem conparationis,
 9   III,  22, 4|         eadem laedit auditorem: habet enim quiddam inliberale
10    IV,  16, 6|       enim est adeptus id, quod habet attenuata figura, puris
11    IV,  18, 4|      sed in ipsis rebus quandam habet dignitatem.~
12    IV,  19, 2| exornatio cum multum venustatis habet tum gravitatis et acrimoniae
13    IV,  20, 4|         hoc pacto: "<Qui> nihil habet in vita iucundius vita,
14    IV,  21, 3|         conficitur, hoc pacto:~"Habet adsentatio iucunda principia,
15    IV,  24, 2|     aeque est is, qui non satis habet, et is, cui satis nihil
16    IV,  24, 3|     inprobandae, propterea quod habet brevis expositio, si rationis
17    IV,  27, 4|         Conpar appellatur, quod habet in se membra orationis,
18    IV,  35, 1|                                 Habet in se quendam leporem superioris
19    IV,  41, 3|         Hoc genus et acrimoniam habet in se et vehementissimum
20    IV,  63, 2|                                 Habet haec exornatio cum utilitatem,
21    IV,  67, 8| exornatio plurimum festivitatis habet interdum et dignitatis;
22    IV,  68, 3|                                 Habet paucis conprehensa brevitas