Lib. Cap.  Par.

 1     I,  24, 6|      cum consulto negat se reus fecisse. Ea dividitur in inprudentiam,
 2     I,  24, 7|         peccasse se et consulto fecisse confitetur, et tamen postulat,
 3     I,  25, 1|     criminis causa constat, cum fecisse nos non negamus, sed aliorum
 4     I,  25, 1|        aliorum peccatis coactos fecisse dicimus: ut Orestes, cum
 5     I,  27, 1|       qua re fecerit quaeritur, fecisse enim negatur: nec firmamentum
 6    II,   5, 2|         Si dicet pecuniae causa fecisse, ostendat eum semper avarum
 7    II,   5, 2|        eundem hunc tam perperam fecisse non esse mirandum. Si vehementer
 8    II,   6, 1|  accusator id, quod adversarium fecisse criminatur, alii nemini
 9    II,  13, 1|         sit, quid adversarii se fecisse dicant, quid iudicem sequi
10    II,  13, 1|     testamento perscriptum sit, fecisse, tamen facti quaerat defensionem.~
11    II,  15, 1|        defensio, qui negabit se fecisse, quod cogeretur, cum altera
12    II,  19, 1|         cum ipsam rem, quam nos fecisse confitemur, iure factum
13    II,  21, 1|          id, quod reus dicat se fecisse, an id, quod accusator dicat
14    II,  22, 2| supplicia sumant, quod eos idem fecisse dicant. Quid, si ipse accusator
15    II,  25, 1|         fortuito aut necessario fecisse dicemus: et tamen ignosci
16   III,  38, 1|      qui de memoria sripserunt, fecisse, ut multorum verborum imagines
17    IV,   7, 1|     possit, artificiosissime te fecisse putes, erres, propterea
18    IV,  37, 4|         ut> utilius sit occulte fecisse suspicionem, quam eiusmodi
19    IV,  40, 3|        possedisse, aut usu tuum fecisse, aut emisse, aut hereditati
20    IV,  40, 3|   potuisti; usu tuum etiam nunc fecisse non potes; emptio nulla
21    IV,  43, 2|      ostendere aliquid quempiam fecisse, dicat: "Mars istuc te facere