Lib. Cap.  Par.

 1    II,   8, 2|                      In praeterito tempore oportet considerare, ubi
 2    II,   8, 2|    consuetudinem fuerit aut alieno tempore.~3.
 3    II,   8, 3|                       In> instanti tempore quaeretur, num visus sit,
 4    II,   8, 4|                     In consequenti tempore spectabitur, num quid re
 5    II,  18, 1|     persecutionem habeat, num alio tempore, num alia lege, num alio
 6    II,  20, 1|      iudicem cum iudice tempus cum tempore, numerum cum numero iudiciorum
 7    II,  20, 2|          ius constitui convenit ex tempore et ex hominis dignitate.~
 8   III,   3, 5|       rebus de quibus magis idoneo tempore loquemur, si quando de re
 9   III,   9, 1|       locis utetur: virtutem nullo tempore relinquendam; vel dolorem,
10   III,  13, 2|          deinde, ut quaeque, quove tempore res erit gesta, ordine dicemus,
11    IV,   7, 1|          maxime artificiosum, alio tempore utantur ea facultate, non
12    IV,  19, 3| liberalitate vicit."~Item: "Ex quo tempore concordia de civitate sublata
13    IV,  30, 3|         non solum additae, sed uno tempore demptae quoque litterae
14    IV,  34, 5|            imperium Graeciae brevi tempore adiuncxerunt Asiam bello
15    IV,  40, 1|        dicat, hoc modo:~"Offuit eo tempore plurimum rei publicae consulum
16    IV,  51, 4|            uno denique atque eodem tempore domus hostili flagrabit
17    IV,  61, 1|           Ita ut irundines aestivo tempore praesto sunt, frigore pulsae
18    IV,  61, 1|           falsi amici sereno vitae tempore praesto sunt; simul atque
19    IV,  65, 3|      peribo." "Ut in extremo vitae tempore etiam sententias eloqueris !