Lib. Cap.  Par.

 1    II,  19, 5|   tribuno plebis placitum sit et fit, ut de eadem re saepe alius
 2    II,  33, 1| expositio est, cum id, quod raro fit, fieri omnino negatur, hoc
 3   III,   3, 7|      quod cum virtute et officio fit. Id dividitur in prudentiam,
 4   III,  21, 4|     vitare <debemus>: ictus enim fit et vulnus arteriae acuta
 5   III,  28, 3|         confirmat et auget, item fit in hac re, ut nonnumquam
 6   III,  29, 1|          quam in ceteris artibus fit, ut ingenio doctrina, praeceptione
 7   III,  38, 1|         alii videtur aliud, item fit <in> imaginibus, ut, quae
 8    IV,  21, 2|        sunt, non inopia verborum fit, ut ad idem verbum redeatur
 9    IV,  34, 1|          factum. Quare facillime fit, ut exaugeatur indignitas
10    IV,  36, 2|        correctionem magis idonea fit pronuntiatione. "Non igitur
11    IV,  43, 2|       depulsa est";~aut id, quod fit, ab eo, qui facit, ut si
12    IV,  43, 2|          quod facit, ab eo, quod fit, ut cum desidiosam artem
13    IV,  49, 1|       item in dicendo, <si loco> fit, maxime facit, ut et illi,
14    IV,  54, 1|    dicere videmur. Ea dupliciter fit: si aut eandem plane dicemus
15    IV,  66, 1|        cum res muta aut informis fit eloquens, et forma ei et
16    IV,  67, 1|      positum est in oratione. Ea fit per exsuperationem, ambiguum,
17    IV,  67, 5|       consequentiam significatio fit, cum res, quae sequantur