Lib. Cap.  Par.

 1     I,   4, 2|         orationis, per quod animus auditoris constituitur ad audiendum.~
 2     I,   6, 2|         Principium est, cum statim auditoris animum nobis idoneum reddimus
 3     I,   9, 2|           est, cum ipsa res animum auditoris a nobis alienat; aut cum
 4     I,   9, 2|            alienat; aut cum animus auditoris persuasus esse videtur ab
 5    II,  43, 1|            eiusmodi vitio laeditur auditoris voluntas.~2.
 6   III,  18, 1|            narrata expectat animus auditoris, sei qua re causa confirmari
 7   III,  21, 6|        voci prosit, idem voluntati auditoris probetur.~
 8   III,  22, 5|           vehementissime calefacit auditoris in totius conclusione causae?~
 9   III,  23, 4|            ad misericordiam trahit auditoris animum.~5.
10   III,  24, 3| incommodorum amplificatione animum auditoris ad misericordiam perducit.~
11    IV,  18, 2|            continuationem, quae et auditoris aures et oratoris spiritum
12    IV,  22, 2|       volemus indignationem animum auditoris adducemus.~3.
13    IV,  24, 1|          adcommodata est et animum auditoris retineat attentum cum venustate
14    IV,  36, 2|       Commovetur hoc genere animus auditoris. Res enim communi verbo
15    IV,  50, 1|          et sua spontest ad animum auditoris adcommodata.~2.
16    IV,  55, 4|        commoti dicere videamur, et auditoris animum commovemus, sic:~