Lib. Cap.  Par.

 1    II,   4, 2|  extenuabit; deinde inicum esse dicet omnes, ad quos aliquid emolumenti
 2    II,   5, 2|       adcommodari, hoc modo: Si dicet pecuniae causa fecisse,
 3    II,   5, 2|      existimabitur adversarius, dicet facta, non famam spectarei
 4    II,   8, 6|                       Accusator dicet, si poterit, adversarium,
 5    II,   8, 6|        nihil fecerit, accusator dicet eum usque adeo praemeditatum
 6    II,   8, 7|        peccati se commotum esse dicet; si non pertimuerit, fretum
 7    II,  14, 1|      quam rectissime fieri nemo dicet; at ea, quae a nobis facta
 8    II,  24, 1|    inprudentia reus se peccasse dicet,> primum quaeretur, utrum
 9    II,  24, 1|     iracundiam fugisse rationem dicet, is animi vitio videbitur
10    II,  24, 1|         re defensor ignosci reo dicet oportere, eadem omnia videntur
11    II,  26, 1| contrario utetur is, qui contra dicet, cum amplificatione et enumeratione
12   III,   6, 1|  poterimus, quam is, qui contra dicet, iustitiam vocabit, nos
13   III,   6, 1|    dicemus; quam ille modestiam dicet esse, eam nos inertiam et
14    IV,  36, 2|       Non igitur satius esset", dicet aliquis, "ab initio, praesertim