Chap., §
1 Pro, 1 | plenius res orbemque cognovit homo, eo magis ipsemet cognoscit
2 Pro, 3 | facultates quibus uti potest homo ut veritatum cognoscendarum
3 Pro, 3 | enucleata quo coepit se ipsum homo interrogare de rerum causis
4 Pro, 4 | extremam vitae veritatem homo adipisci, illas universales
5 Pro, 4 | eo excitat: rapitur enim homo stupens quod se in rerum
6 Pro, 4 | Nisi obstupescens miraretur homo, in repetitionem quandam
7 Pro, 4 | cuius principia quisque homo se possidere sentiat, tametsi
8 Pro, 5 | habitudine ad illam, quisque homo exponitur arbitrio soli
9 Pro, 5 | veritates imminuantur quas homo se iam adeptum esse putaverat.
10 1, 7 | cognitio quam illius habet homo omnem perficit aliam notitiam
11 1, 11 | Verbum caro factum, "homo ad homines" missus, "verba
12 1, 12 | insolubile. Ubi reperire valet homo responsiones illis permoventibus
13 1, 13 | testificationi divinae tribuit homo. Hoc significat eum plene
14 1, 13(15)| intellectus tum voluntatis: « Cum homo a Deo tamquam creatore et
15 1, 14 | quoddam quo carere non potest homo, si ad suae vitae comprehendendum
16 2, 16 | eius » (16,9). Quod est: homo rationis lumine collustratus
17 2, 17 | quisque in orbe Deus et homo quasi unica in necessitudine.
18 2, 18 | regulis, periculo obicitur homo ne deficiat deveniatque
19 2, 19 | naturae », quo perlegendo homo rationis suae instrumentis
20 2, 19 | suo non eo usque advenit homo ut Deum omnium Conditorem
21 2, 20 | veritatem ratione consequitur homo, quoniam fide collustratus
22 2, 21 | suam perpendens condicionem homo biblicus perspexit se intellegere
23 2, 22 | inoboedientiam, qua maluit homo plena et absoluta libertate
24 2, 22 | est figura: non valebat homo pervidere ex seque statuere
25 2, 23 | 10). Non valet percipere homo quo pacto vitae fons amorisque
26 3, 24 | igitur quoddam exstat quod homo sua ex voluntate emetiri
27 3, 24 | ac diversa quoque aetate homo penitum hoc desiderium exprimere
28 3, 25 | quomodo res vere se habeant. Homo solus est in universo visibili
29 3, 25 | veritate. Si quid falsum homo invenit, eo ipso id respuit;
30 3, 25 | Hanc valorum veritatem homo invenit non in se ipse se
31 3, 27 | potest, nec philosophus nec homo plebeius. Ex responsis quae
32 3, 27 | universalitatem, tamen, homo quaerit aliquid absolutum
33 3, 27 | Ut aliis utamur verbis, homo quaerit definitivam dilucidationem,
34 3, 27 | aliae expressiones quibus homo intendit suam « philosophiam »
35 3, 28 | Fieri quoque potest ut homo vitet eam statim ut incipit
36 3, 28 | anxietate infestaretur. Homo igitur definiri potest ille
37 3, 29 | iam constituit responsum. Homo quaerere non inciperet quod
38 3, 30 | indolis philosophicae, quas homo per speculativam intellectus
39 3, 30 | philosophiam profitentur. Omnis homo, ut dictum est, quodam sub
40 3, 31 | 31. Homo creatus non est ut vitam
41 3, 31 | societatis sunt coacervati? Homo, ille nempe qui quaerit,
42 3, 32 | in fidelitate, cuius vi homo se dedere novit, plenam
43 3, 32 | ad veritatem referatur: homo, credendo, veritati quam
44 3, 33 | partes paulatim perfici. Homo ex natura sua veritatem
45 3, 33 | eventibus pendent vel scientiis; homo non quaerit tamtummodo verum
46 3, 33 | facultates in mente insitas, homo similem veritatem et invenire
47 3, 33(28)| saepius exprimimus: « Quid est homo, quis defectus, et quae
48 4, 47 | scripsimus: « Nostrae aetatis homo semper urgeri videtur iis
49 4, 47 | amplitudine patet. Quare homo maiore in dies afficitur
50 5, 60 | clarescit. Adam enim, primus homo, erat figura futuri (Rom
51 6, 64 | orbis locis destinatur; et homo est naturaliter philosophus.
52 6, 66 | est verus Deus et verus homo. Idem in diversis theologiae
53 6, 67(90)| condiciones perquiruntur in quibus homo per se ipse praecipuas quaestiones
54 6, 71 | motus explicantur? Quisque homo in quadam cultura illigatur,
55 7, 83 | et transcendens detegit homo, inibi ei aperitur indicatio
56 7, 91 | scientifica et technica, homo veluti demiurgus assequi
57 7, 93 | eo quod ipse factus est homo ac deinde occuccurrit passioni
58 Concl, 102 | sapientia, huius temporis homo sic agnoscet se tanto esse
59 Concl, 104 | complectentis, qua hodiernus homo indiget.~
|