Chap.,  §

 1 Pro,  4     |  Speculandi potestas, quae humani propria est intellectus, adiuvat
 2 Pro,  4     |         indeque recte consectaria propria deducere ordinis logici
 3 Pro,  5     |            enim, veritati negatur propria eius indoles, cum pro concesso
 4   1,  7     |         cfr 2 Cor 4,1-2). Haud ex propria consideratione provenit
 5   1,  8     |         etiam reperiri quae fidei propria esset. Haec cognitio veritatem
 6   1,  12    |        ultima exhibetur homini de propria vita veritas deque historiae
 7   1,  15    |     valent et intuitum suum extra propria proposita attollere, potestas
 8   3,  26    |         doloris experientia, sive propria sive aliorum, nec non cognitio
 9   3,  27    |          sive non, necesse est ut propria exsistentia sustentetur
10   3,  33(28)| profondità del suo impegno con la propria esistenza. In particolare
11   4,  37    |          2,8). Quam huius aetatis propria sunt Apostoli verba, si
12   4,  42    |           investigatione rationis propria. Haec enim non vocatur ut
13   4,  43    |       illa mentis probitas, eorum propria, qui, dum nullo modo patiuntur
14   5,  59    |        cogitationibus innitentes, propria utentes methodologia, magnae
15   6,  64    |          quaedam munia theologiae propria memorare potius volumus,
16   6,  66    |        Ecclesiae intellectis » 89 propria fruere intellegibilitate
17   6,  70    |           et transcendentiam quae propria est hominis. Ipsae ideo
18   6,  71    |           nos audimus unusquisque propria lingua nostra, in qua nati
19   6,  72    |          ceteroqui, iudicandi lex propria est Ecclesiae omnium aetatum,
20   7,  82    |           postulatio, fidei plane propria, explicatis verbis in Concilio
21   7,  87    |        veritas sustineatur natura propria sua ad aliquod certum tempus