Chap.,  §

 1   1,  7 |             se cupit cognosci atque cognitio quam illius habet homo omnem
 2   1,  8 |           fidei propria esset. Haec cognitio veritatem exprimit quae
 3   1,  13|           quam habemus talis vultus cognitio semper designatur incompleta
 4   1,  13|           panem communem ».17~Fidei cognitio, demum, mysterium non exstinguit;
 5   1,  14|         voluerit; aliunde vero haec cognitio continenter ad Dei refertur
 6   2,  18|             demonstrat quatenus sua cognitio desit et quam procul ipse
 7   2,  21|       Veteris Testamenti hominibus, cognitio in observatione dumtaxat
 8   3,  26|       propria sive aliorum, nec non cognitio tot casuum qui sub lumine
 9   3,  30| respondeatur, ulterior philosophiae cognitio perpendatur oportet.~
10   3,  32|             intentio: una ex parte, cognitio ex fiducia videtur imperfecta
11   3,  32|    firmitatem. Eodem tamen tempore, cognitio per fiduciam, quae existimatione
12   3,  33|        cohaerens Dei Unius et Trini cognitio offertur illi. Ita in Christo
13   4,  36|           14,16-17). Cum autem haec cognitio naturalis apud paganos in
14   5,  53|             seiunctae naturalis Dei cognitio et Revelatio, ratio et fides.
15   5,  53|         emolumentum quod rationalis cognitio tribuere potest ac debet
16   5,  58|  methodologia, sancti Thomae operum cognitio admodum progressa est atque
17   6,  67|             cognosci possunt. Earum cognitio necessario anteponitur ad
18   7,  82|         cognitionis; quae, ceterum, cognitio obiectivam attingat veritatem,
19   7,  83|     efficere valeret, 102 si humana cognitio artis experientiae sensuum