Chap.,  §

 1   1,  13   |        perquiratur veritas utque mentem ex sese intra mysterium
 2   1,  14   |      atque ultimam, quae hominis mentem incitat ne umquam consistat;
 3   1,  14   |       cum illam cogitationem, ne mentem meam frustra occupando,
 4   2,  16   |    interiorem intuitum fides dum mentem ipsam recludit ad operantem
 5   2,  18   |      quominus suam recte ordinet mentem (cfr Prv 1,7) rectumque
 6   3,  24   |        In altare quoddam repente mentem intendit quare cito exordium
 7   4,  37   |          speculationum arcanarum mentem vertit, cum Colossenses
 8   5,  52   |       Ecclesiae Magisterium suam mentem de quibusdam philosophicis
 9   5,  55   | serpentibus ita ut quodammodo in mentem communem iam convertantur.
10   6,  65   |    aptius intellegantur: hi enim mentem suam patefaciunt saepe per
11   6,  72   |        impetus Indianam impellit mentem ad eam experientiam adipiscendam,
12   7,  86   |     inquisitioni veritatis neque mentem sive theologicam sive philosophicam
13   7,  91   |   nihilominus est certam quandam mentem positivistam etiam nunc
14 Concl,  105|    placet cumprimis ad theologos mentem Nostram postremo convertere,