Lib. Cap. Par.

1     2,   5, 1 |     magnis malis est, quam ut impetum morbi trahendo aliquis effugiat
2     3,   2, 3 |       ut primo dempta materia impetum frangat, in longis maturius,
3     4,  11, 5 |     potest, commodissimum est impetum eius admota occipitio cucurbitula,
4     4,  14, 4 |   leviter cutem erodit, eoque impetum materiae, quo pulmo vexatur,
5     4,  26, 2 |    quiescere satis est, neque impetum ventris prohibere. Si per
6     5,  19, 1a| concitat, atque illius quoque impetum minuunt; tum glutinant vulnera,
7     6,   6, 1h|     conpressis venis pituitae impetum cohibeat. Si crocum non