Lib. Cap. Par.
1 1, proom, 15| ut Hippocrati; alia, si sanguis in eas venas, quae spiritui
2 2, 1, 11 | hebetat; ut anima deficiat, ut sanguis prorumpat, efficit. ~12.
3 2, 7, 2 | impetus timeri potest. Si sanguis aut calor abundat, proxumum
4 2, 7, 7 | Quibus in pueritia sanguis ex naribus fluxit, deinde
5 2, 7, 8 | circa vicensimum diem aut sanguis per nares erumpet, aut in
6 2, 7, 11 | non esse testatur. At si sanguis aut pus in urina est, vel
7 2, 7, 13 | paulatim destillat, vel si sanguis per hanc editur, et in eo
8 2, 7, 14 | harenosa est; nonnumquam sanguis aut cruentum aut purulentum
9 2, 7, 20 | Quibus saepe ex naribus fluit sanguis, iis aut lienis tumet, aut
10 2, 7, 21 | malae sunt, et os olet, aut sanguis aliqua parte prorumpit;
11 2, 7, 21 | mens labat. Si in ventrem sanguis confluxit, ibi in pus vertitur. ~
12 2, 7, 30 | hominem non sustulerunt, neque sanguis ex naribus fluxit, maximeque
13 2, 8, 7 | scapulas dolor mansit subitoque sanguis erupit, levari morbus solet:
14 2, 8, 7 | Sed isdem fere, nisi redit sanguis, vomica erumpit; quae quo
15 2, 8, 13 | quidem periculosa sunt, si sanguis et strigmenta descendunt,
16 2, 8, 19 | aures obtunsae sunt, si sanguis naribus fluxit, aut venter
17 2, 8, 26 | tussis spem tollit, item, si sanguis sursum deorsumque erupit
18 2, 8, 36 | pus extussiretur, aut nisi sanguis aliqua parte prorupit, aut
19 2, 8, 42 | hieme adpropinquante. Si sanguis profluit, dein secuta est
20 2, 10, 2 | non est, parum valet, male sanguis emittitur: emoritur enim
21 2, 10, 5 | infirmum: tenuioribus magis sanguis, plenioribus magis caro
22 2, 10, 9 | Cum sit autem minime crudo sanguis mittendus, tamen ne id quidem
23 2, 10, 13 | ulterioribus autem eatenus sanguis sequitur, quatenus emittitur;
24 2, 10, 14 | Avertitur quoque interdum sanguis, ubi alia parte prorumpens
25 2, 10, 15 | sanescit; interdum etiam, ut sanguis vehementer erumpat, efficit. ~
26 2, 10, 16 | medium vena est. Ex qua cum sanguis erumpit, colorem eius habitumque
27 2, 10, 17 | qui scit, ex quali corpore sanguis mittendus sit. ~18.
28 2, 10, 19 | autem primo sive secundo die sanguis, qui crassus et niger initio
29 3, 7, 1b | tantum robur eius est, ut ei sanguis mitti possit, siti ei utendum
30 3, 8, 2 | aliqua prohibet, inter initia sanguis mitti debet, tum dari cibus,
31 3, 18, 6 | nisi febre intenta, neque sanguis nisi in remissione eius
32 3, 18, 7 | si vires aegri patiuntur, sanguis quoque mitti debet. Minus
33 3, 18, 16 | Neque alienum est, si neque sanguis ante missus est, neque mens
34 3, 22, 7 | nihil reliqua proficiunt, sanguis mittendus est, sed paulatim
35 3, 22, 10 | biliosa urina est, sive sanguis fluxit, pro veneno est,
36 3, 23, 2 | distentio accessit, utique sanguis mitti non debet: si accessit,
37 3, 25, 2 | Protinus ergo inter initia sanguis per biduum mitti debet,
38 3, 26, 1 | Graeci appellant. - His sanguis mittendus est; veratro quoque
39 3, 27, 1c | et mali et corporis vel sanguis mittendus vel alvus ducenda
40 4, 2, 5 | primam curationem habet, qua sanguis mittatur. Sed id, nisi intolerabilis
41 4, 7, 2 | est, si vires patiuntur, sanguis mittendus est; si non abundat,
42 4, 11, 1 | prorumpit. Atque interdum sanguis profluit, interdum simile
43 4, 11, 2 | feratur. Saepe feminae, quibus sanguis per menstrua non respondit,
44 4, 11, 3 | genera morborum sunt. Si vero sanguis tantum fluit, expeditius
45 4, 11, 4 | oportet eis, quibus fluere sanguis solet aut quibus dolet spina
46 4, 11, 6 | et cura maior adhibenda. Sanguis mittendus est, et si nihilo
47 4, 11, 8 | frictiones *** ubi bene etiam sanguis conquievit. Tum vero incipiendum
48 4, 13, 1 | est, pituita; si gravis, sanguis. ~2.
49 4, 13, 2 | magni et recentis doloris sanguis missus: at sive levior sive
50 4, 22, 5 | descendere, solet purus sanguis profluere. Si superius vitium
51 4, 22, 5 | aqua in alvum datur.] At si sanguis profluit, cibi potionesque
52 4, 27, 1a | incidit, si satis virium est, sanguis missus adiuvat; si parum
53 4, 27, 1d | ruta, omne acre holus. Si sanguis, qui infra erumpere debuit,
54 4, 27, 1d | vitio medetur. Si nusquam sanguis se ostendit, ideoque graves
55 4, 27b, 1c | signum est contra morem sanguis profusus et eo plus quo
56 4, 27b, 1e | intolerabilis dolor est et sanguis profluit, etiam sanguinis
57 4, 31, 1 | Ubi sentire coeperunt, sanguis mittendus est: id enim inter
58 5, 5, 1 | oenanthe; lacerti stercus, sanguis columbae et palumbi et hirundinis; ~
59 5, 18, 22 | At si satis sanguis subit, recte imponitur quod
60 5, 22, 6 | super cerebrum est, profluit sanguis, vitellus combustus et contritus
61 5, 26, 8 | Igitur corde percusso sanguis multus fertur, venae elanguescunt,
62 5, 26, 9 | spirandi difficultas est; sanguis ex ore spumans, ex plaga
63 5, 26, 10 | parte praecordiorum profusus sanguis; ad spinam reducta praecordia;
64 5, 26, 12 | At liene icto sanguis niger a sinistra parte prorumpit;
65 5, 26, 14 | membranave eius vulnus accepit, sanguis per nares, quibusdam etiam
66 5, 26, 18 | dolet; spiritus rarus est; sanguis spumans fertur. ~19.
67 5, 26, 19 | est, intenditur; pro urina sanguis, at ex ipso vulnere urina
68 5, 26, 20a | pertinentia. Ex his autem exit sanguis, sanies, pus. Sanguis omnibus
69 5, 26, 20a | exit sanguis, sanies, pus. Sanguis omnibus notus est: sanies
70 5, 26, 20a | sanguine et sanie. Exit autem sanguis ex vulnere recenti aut iam
71 5, 26, 20c | sanescentibus. Malus autem est sanguis nimium aut tenuis aut crassus,
72 5, 26, 20d | magis curatio est, ex quo sanguis bonus fluxit. Itemque postea
73 5, 26, 21b | Si parum sic sanguis conquiescit, saepius linamenta
74 5, 26, 32 | quoque excidenda. Deinde, ubi sanguis emissus novatumque vulnus
75 5, 28, 3a | oritur, nonnunquam ex ulcere sanguis erumpit.~3b.
76 5, 28, 12g | in fistulam, donec purus sanguis se ostendat.~12h.
77 5, 28, 17c | demptis nonnumquam profluit sanguis. Alioqui vero umor eius
78 5, 28, 19c | debet aut acu pungi: si sanguis exit, quod fere fit in duobus
79 6, 4, 1 | ac si ictus is locus est, sanguis exit liquidus et mali odoris.
80 6, 6, 1f | tamen res urget, etiam primo sanguis mittendus est, utique, si
81 6, 6, 1m | succurritur, ubi vel iam sanguis missus vel alvus ducta est,
82 6, 6, 11 | proposui: sin serius quam ut sanguis mitti possit, alvus tamen
83 6, 6, 16b | adcommodatur aut ex temporibus sanguis emittitur. Inungui vero
84 6, 6, 39a | ictus oculum laedit, ut sanguis in eo suffundatur. - Nihil
85 6, 6, 39b | sanescit. Eorumque ergo sanguis nostros quoque oculos ab
86 6, 7, 1b | vigiliaque dolor exigit, ut sanguis quoque mittatur; si id aliquae
87 6, 14, 1 | abstinentia necessaria est, et sanguis recte mittitur; et si id
88 6, 18, 3c | crustas diduxit, et fluvit sanguis, frigida aqua adhibenda
89 6, 18, 6a | inflammatio sine ictu orta est, sanguis a talo mittendus est; a
90 6, 18, 9a | Ideoque curati quidam, cum sanguis exitum non haberet, inclinata
91 6, 18, 9c | proveniunt, interdum ex brachio sanguis mittendus est. ~10.
92 7, 1, 1 | detergeaturque eodem averso profluens sanguis. Quod si paulo tardius subvenitur
93 7, 7, 15k | esse properandum, ne vel sanguis erumpat vel cito pus subprimatur,
94 7, 7, 15k | non sit: si quando tamen sanguis eruperit, infricanda medicamenta
95 7, 10, 1 | respergendum est medicamento, quo sanguis supprimitur, eoque naris
96 7, 12, 2 | vulnus medicamento, quo sanguis supprimitur. ~3a.
97 7, 19, 4 | demittendus est, videndumque, ne sanguis in scrotum descendat neve
98 7, 19, 9 | quando autem in scrotum sanguis defluxit aliquidve concretum
99 7, 20, 2 | curationes extrahendum est. Sanguis mitti ex brachio debet;
100 7, 25, 1c | manu potest; neque ideo sanguis profluet. Resoluta autem
101 7, 26, 5b | sit adiectum; sub quo et sanguis fere conquiescit, et adstringitur
102 7, 26, 5b | iam satis vel evocatus est sanguis vel prohibitus, resupinus
103 7, 30, 3a | sanguinem sic tolluntur. Ubi sanguis cvi fluit, fames indicitur,
104 7, 30, 3c | tenerae cicatrices sint. Si sanguis profluit, excipiendum est
105 8, 3, 7 | illud spatium ipsum, hoc sanguis significat. Ergo tum lentius
106 8, 4, 1 | obmutuerit, num per nares auresve sanguis ei fluxerit, num conciderit,
107 8, 4, 9 | subsecatur. Inter quae si sanguis fertur, spongia subinde
108 8, 6, 2 | est aqua dilutum, donec sanguis fluere desinat; tum inponendum
109 8, 9, 1a | tota fracta non est, nec sanguis expuitur nec febricula sequitur,
110 8, 9, 1c | vitae periculum sequitur: et sanguis spuitur.~1d.
111 8, 9, 1d | quod super eam costam est, sanguis mittendus est: si non patiuntur,
112 8, 10, 7c | transversus praecidendus; sanguis vero, si parum fluxit, mittendus;
113 8, 12, 4 | casus incidit, ex brachio sanguis mittendus est. Cum omnibus
|