Lib. Cap. Par.
1 1, 2, 2 | aquam frigidam bibere, et se nihilo minus continere. ~3.
2 2, 8, 14 | resolutumque membrum, si nihilo minus alitur, fieri sanum
3 3, 3, 3 | quidem minuatur ex febre, nihilo minus tamen quaedam reliquiae
4 3, 12, 4 | quoque frigus senserit, nihilo minus idem sub expectatione
5 3, 12, 5 | Si nihilo minus horror perruperit,
6 3, 15, 3 | Si vero nihilo minus remanet, aliud ex
7 3, 18, 12 | irino in caput additum. Si nihilo minus vigilant, quidam somnum
8 3, 21, 14 | venter non siccatur, sed umor nihilo minus abundat, celeriore
9 3, 21, 15 | nocet. Convenitque corpus nihilo minus esse curandum: neque
10 4, 5, 3 | unctione et adsueto cibo nihilo minus uti licet. Ambulatione
11 4, 11, 6 | Sanguis mittendus est, et si nihilo minus ex ore processit,
12 4, 26, 2 | potione. Postero die si nihilo minus liquida alvus est,
13 4, 32, 1 | vigilare prima luce debet; nihilo minus in lecto conquiescere;
14 5, 26, 21c| et in se ipsae coeant, et nihilo minus ora praeclusa habeant.
15 5, 26, 34c| Si nihilo magis malum constitit, uri,
16 5, 26, 34d| omnia auxilia proficere ac nihilo minus serpere is cancer.
17 6, 8, 1b | Nihilo minus tamen haec temptari
18 6, 9, 3 | Quicquid dentibus admotum est, nihilo minus supra maxillas ceratum,
19 7, 7, 15c| quia levata altera parte nihilo minus altera infestat. Quid
20 7, 7, 15d| cute sunt, inrigari: si nihilo minus madent, manifestum
21 7, 7, 15f| effusum os ibidem adusserunt. Nihilo minus autem et in temporibus
22 7, 12, 3a | inflammatio quidem nulla est, nihilo minus autem ultra iustum
23 8, 4, 4 | magno ingenio, multaque nihilo minus habituro, convenit
24 8, 5, 4 | si plura erunt fragmenta, nihilo minus extrinsecus singula
25 8, 5, 6 | Si incidit, illa quidem nihilo minus eadem ratione in suas
|