Lib. Cap. Par.

 1     2,   4, 3  |      voluntate lacrimare; habere umorem glutinosum dentibus inhaerentem,
 2     2,  17, 2  |    relaxari evocarique corruptum umorem et habitum corporis mutari
 3     3,   4, 5  |      dixit saepe interiore parte umorem non requirente os et fauces
 4     4,   2, 9  |     Dissimile est id genus, quod umorem in caput contrahit. In hoc
 5     4,  13, 2  |        et tum medicamentum, quod umorem illuc citet. ~3.
 6     4,  16, 3  |       inde commodissime videntur umorem deducere. Lienis quoque
 7     4,  22, 4  |  consecuta sunt, in aliam partem umorem avertendo prosunt: si non
 8     4,  23, 1  | exulcerataque cute malagma, quod umorem evocet; et ex verbenis decocta
 9     5,  18, 7a |      quod etiam resolvit, educit umorem, pus maturat, ubi id maturum
10     5,  26, 23g|          adhibenda sunt ea, quae umorem leniter extrahant, praecipueque
11     5,  27, 3e |      quod calori movendo est, ne umorem intus coire patiatur: nam
12     5,  27, 4  | premeretur ac locis siccis alium umorem non reperiret, acetum, quod
13     5,  27, 4  |       spissescentem quoque intus umorem hominis ab eo discuti et
14     5,  28, 4c |         est uno die febris, quae umorem noxium absumat. Pus quo
15     5,  28, 7b |     medicamenta imponuntur, quae umorem vel educant vel dissipent,
16     6,   7, 1c |         mollis addenda est, quae umorem intus contineat.~1d.
17     6,   7, 1f |      possit, adiciendum eum esse umorem, ex quo id componi debet,
18     6,  13, 4  |    permatura mandere, et ore eum umorem continere. Idemque praestare
19     7,   7, 1b |        vesica est: effundit enim umorem, neque postea, quia tenuis
20     7,  14, 1  |    inrumpere; modo omentum; modo umorem. Sostratus nihil de omento
21     7,  14, 4  |        vulnus linamentis curari. Umorem quidem *** vel inciso summo
22     7,  18, 7  |           propria, quibus locus. Umorem subesse discimus, si tumor