Lib. Cap. Par.
1 2, 8, 6 | capite destillat. Longe optimum est febrem omnino non esse;
2 2, 8, 11 | accessionis sensus incipit, optimum est a manibus pedibusve
3 3, 4, 6 | Optimum vero medicamentum eius est
4 3, 4, 17 | celeriter posset, id esset optimum: sed cum id breve tempus
5 3, 5, 10 | aut finiatur, scire licet optimum cibo tempus esse febre finita;
6 3, 5, 11 | exasperatura eorum animos sunt, optimum est ea, dum aegrotant, eorum
7 3, 7, 1a | sinunt, sanguinem mittere optimum est, praecipueque si cum
8 3, 14, 3 | conquiescat. Et id quidem optimum est: si vero inbecillitas
9 3, 18, 5 | hoc vel illo modo possit. Optimum itaque est utrumque experiri,
10 3, 18, 7 | crescit, estque hoc ut non optimum, sic tamen secundum remediis
11 4, 3, 2 | In hoc sanguinem mittere optimum est: si finitum eo malum
12 4, 15, 2 | Initio sanguinem mittere optimum est: tum venter solvendus
13 4, 19, 4 | est, oportet laser quam optimum ad piperis magnitudinem
14 4, 20, 2 | ut Erasistrato placuit, optimum est, et saepe id auxilii
15 5, 19, 1b | Optimum ex his est quod barbarum
16 5, 19, 15 | Optimum tamen ad extrahendum est
17 5, 26, 20e| copiosa est. Pus inter haec optimum est; sed id quoque peius
18 5, 26, 23a| per se parum fluxit, longe optimum est vulnus glutinari. Potest
19 5, 26, 28c| profluit, ut devexum sit. Optimum etiam medicamentum quies
20 6, 6, 10 | hic quoque Nilei collyrium optimum est: si tamen carbunculus
21 6, 7, 6 | sanies subest, mel quam optimum addendum est. Si id parum
22 7, 1, 1 | accessit, quacumque is est, id optimum auxilium est. ~2.
|