Lib. Cap. Par.

 1     1, proom, 19|     actiones appellant, per quas spiritum trahimus et emittimus, cibum
 2     1, proom, 39|        sed quid gravem et tardum spiritum expediat; neque quid venas
 3     2,  11, 3   |        extrahit, si integra est, spiritum. Ergo ubi materia, quae
 4     3,  12, 5   |          manibus et cruribus; et spiritum ipse contineat. Neque desistendum
 5     3,  21, 5   |      partes sic perfricandae, ut spiritum ipse contineat. ~6.
 6     3,  27, 1a  |    perveniunt; plerumque miserum spiritum trahunt, memoria quoque
 7     4,   1, 3   |         ventriculum fertur; illa spiritum, hic cibum recipit. Quibus
 8     4,   7, 2   |       fomentis umidis: nam sicca spiritum elidunt. Ergo admovere spongias
 9     4,   7, 4   |        iamque fauces et cibum et spiritum capiunt, facilis ad bonam
10     4,   8, 2   |        extenuatum corpus incipit spiritum trahere commodius. ~3.
11     4,  19, 1   |        alvus nihil reddit, ac ne spiritum quidem transmittit; extremae
12     4,  20, 2   |      locis satis est: ex ceteris spiritum evocare abunde est. Tum
13     4,  21, 1   |          verti videtur *** prope spiritum elidit. In plerisque post
14     4,  21, 2   |     quoque extrinsecus digerendo spiritum dolorem levat. Nisi finito
15     5,  28, 1b  |         faucesve incidit, subito spiritum saepe elidit. - Nihil melius
16     6,   7, 8b  |         purgare aurem oportet et spiritum continere, donec inde umor
17     6,   8, 2b  |           raro dura, eaque magis spiritum impedit et nares dilatat;
18     6,  10, 3   |        tanta inflammatio est, ut spiritum impediat, in lecto conquiescendum,
19     7,  14, 6   | vinxerunt. Sed abunde est iubere spiritum continere, ut tumor quantus
20     8,   1, 6   |          ex his ad fauces pervia spiritum et reddunt et accipiunt,
21     8,   9, 1c  |       vel sternumentum movet; ne spiritum quidem magnopere continere