Lib. Cap. Par.

 1     2,  10, 1 |          Sanguinem incisa vena mitti novum non est: sed nullum
 2     2,  10, 1 |      mittatur, novum est. Item mitti iunioribus feminis uterum
 3     2,  10, 12|        in sanguine respondeat. Mitti vero is debet, si totius
 4     2,  10, 12|       proxima, quia non ubique mitti potest, sed in temporibus,
 5     2,  11, 5 |     debet et ex vena sanguinem mitti vires non patiuntur; idque
 6     2,  11, 6 |          Ideoque ubi sanguinem mitti opus est, si incisa vena
 7     2,  12, 2b|     sustulit; aut si sanguinem mitti, cum opus sit, vires non
 8     3,   7, 1b|        eius est, ut ei sanguis mitti possit, siti ei utendum
 9     3,   8, 2 | prohibet, inter initia sanguis mitti debet, tum dari cibus, qui
10     3,  18, 6 |       esse dixit his sanguinem mitti ac si trucidentur: rationem
11     3,  18, 7 |      patiuntur, sanguis quoque mitti debet. Minus deliberari
12     3,  23, 2 |       accessit, utique sanguis mitti non debet: si accessit,
13     3,  25, 2 |      initia sanguis per biduum mitti debet, aut nigro veratro
14     4,   6, 2 |      calescit vel refrigescit. Mitti vero necne debeat, ex is
15     5,  26, 22|      parum fluxisse videbitur, mitti quoque ex brachio debeat;
16     5,  27, 2a|       potest, sanguinem homini mitti non alienum est. Tum usto
17     6,   6, 8g|     vires patiuntur, sanguinem mitti; si id fieri non potest,
18     6,   6, 11|     sin serius quam ut sanguis mitti possit, alvus tamen ducenda
19     6,  18, 6b|      ex ictu tument, sanguinem mitti necessarium est, magisque
20     7,  20, 2 |       extrahendum est. Sanguis mitti ex brachio debet; deinde,