Lib. Cap. Par.

 1     1,   2, 4  |          esse, quo die mane urina alba, dein rufa est: illud concoquere,
 2     2,   4, 8  |        folia quaedam tenuia atque alba; pessima ex his, si tamquam
 3     2,   4, 8  | repraesentat. Diluta quoque atque alba vitiosa est, sed in phreneticis
 4     2,   5, 3  |   subsidentia, aut si levia atque alba rubrave sunt, quae in ea
 5     2,   6, 3  |       inlacrimant, quaeque in iis alba esse debent, rubescunt,
 6     4,  18, 1  |           esse videatur, interdum alba, nonnumquam nigra vel varia.
 7     4,  27, 1c |         deinde contritum, et cera alba atque medulla cervina cum
 8     5,   2, 1  |        gluten, icthyocolla; vitis alba, contusae cum testis suis
 9     5,  11, 1  |   habrotonum, helenium, amaracus, alba viola, mel, lirium, sampsychus
10     5,  19, 23 |                        Sunt etiam alba lenia (leuca Graeci vocant)
11     5,  28, 15c|           sublivida vel nigra vel alba esse consuevit. Circa hanc
12     6,   6, 1a |      calida non est, pituita vero alba et mollis, tumor non durus,
13     6,   6, 1b |        Quandoque finitur, pituita alba et mollis incipit esse,
14     6,   8, 2a |          vero est caruncula, modo alba modo subrubra, quae narium
15     6,   9, 2  |       devoretur. Ex populo quoque alba cortex radicis in hunc usum
16     7,   6, 4  |                 Protinus autem ut alba et intenta se ostendit,
17     7,   7, 13a| ceratoides vocatur. Ea, qua parte alba est, satis crassa; pupillae
18     7,   7, 13c|    caesius, cum summa tunica tota alba sit: id autem superveniens
19     7,  12, 3a |        sit, et est tenuis, acuta, alba, praecidi debet; itemque
20     7,  18, 1  |           nervosa, sine sanguine, alba, quae elytroides a Graecis