Lib. Cap. Par.

 1     2,  14, 5  |            se finem habiturus est, celerius tamen adhibito auxilio pelli. ~
 2     2,  18, 12 |            melior quaeque est, quo celerius et calfit et frigescit,
 3     2,  18, 12 |        calfit et frigescit, quoque celerius in ea legumina percoquuntur. ~
 4     3,   3, 4  |  revertuntur, aliae vel serius vel celerius: aliae diem noctemque accessione
 5     3,   4, 8  |            qui plus virium aufert, celerius cibus dandus est, itemque
 6     3,   6, 1  |        datum fuerit alimentum: ita celerius eum desinere sitire, qui
 7     3,   7, 1b |                            Nam quo celerius eiusmodi tempestates corpiunt,
 8     4,   6, 6  |           vel intrita bene madida. Celerius tamen etiam panis mandendus
 9     5,  28, 1b |         radicibus serpit, interdum celerius, interdum tardius: supra
10     5,  28, 11c|          est maturescat; idque quo celerius fiat, imponenda est farina
11     5,  28, 12n|         tinctum melle demitti; sed celerius id glutinat quam impletur.
12     5,  28, 17b|        discedunt; rosio maior est; celerius et latius procedit certioribusque
13     5,  28, 19b|         haec serpunt, sed in aliis celerius, in aliis tardius. Alphos
14     7,   4, 4c | adstringere cutem lino debent, quo celerius secent, noctuque ex penicillo
15     7,   9, 2  |          idoneum est, quia nusquam celerius cancer occupat aut difficilius
16     8,  16, 4  |      curatio est, quae in omnibus: celerius tantum et saepius id resolvendum
17     8,  16, 4  |       perfricandum. In cubito enim celerius quam in ullo alio articulo,