Lib. Cap. Par.

 1     1,   9, 3 |   est seni, tenui, vulneri, praecordiis, intestinis, vesicae, auribus,
 2     2,   7, 24|   venasque concitatas habet praecordiis duris et tumentibus. ~25.
 3     2,   7, 31|  magis eo tendit is, qui in praecordiis quam is, qui in ventre est;
 4     2,  15, 2 |   visceribus aut capiti aut praecordiis suberit. Et ex toto numquam
 5     3,   6, 7 |    in fronte est et ex imis praecordiis oritur; si spiritus ex naribus
 6     3,  10, 2 |   non alienum est. At si in praecordiis inflammatio et dolor est,
 7     3,  20, 6 | subsistendum, inponendumque praecordiis quod simul et reprimat et
 8     3,  24, 1 |   esse, mollibus tantummodo praecordiis substantibus: Diocles ex
 9     4,   1, 4 |  membrana saeptum est, quod praecordiis uterum diducit; idque nervosum,
10     4,   1, 5 |    Iecur a dextra parte sub praecordiis ab ipso saepto orsum, intrinsecus
11     4,   7, 4 |  itaque rubore et tumore in praecordiis orto scire licet fauces
12     4,  14, 1 |     cucurbitulas sine ferro praecordiis admovere. ~2.
13     4,  15, 1 |    vocant. Dextra parte sub praecordiis vehemens dolor est, idemque
14     8,   1, 15| utroque latere lunatum et a praecordiis iam ipsum quoque cartilagine