Lib. Cap. Par.

 1     1,   2, 2 |    qui non concoxit, ex toto conquiescere ac neque labori se neque
 2     1,   2, 5 |    potissimum totis noctibus conquiescere; sin lucubrandum est, non
 3     1,   2, 7 |     natura. Post haec paulum conquiescere opus est. ~8.
 4     1,   6, 2 |      Semper autem post cibum conquiescere, ac neque intendere animum,
 5     2,   4, 9 |     quae inter febres fluens conquiescere hominem in cubili non patitur,
 6     2,  12, 2f|    exhausit, paulisper debet conquiescere; et ne vires deficiant,
 7     4,  17, 1 |   vomitus accedit. - Oportet conquiescere, cubare molliter, solvere
 8     4,  22, 2 |             Oportet inprimis conquiescere, siquidem omnis agitatio
 9     4,  26, 2 |     liquida alvus est, aeque conquiescere, paulum astringentis cibi
10     4,  26, 3 | vomere; postero die in lecto conquiescere, vespere ungi, sed leniter;
11     4,  32, 1 | debet; nihilo minus in lecto conquiescere; circa tertiam horam leviter
12     6,  17, 1 |    esse oportet: sed interim conquiescere hominem, cibo modico uti,
13     7,  25, 2 |     est, donec cicatrix sit, conquiescere: nam ambulatio adterendo
14     7,  29, 5 |       Igitur conpressa volva conquiescere, hiante leniter trahere