|
1. Horror
autem eas fere febres antecedit, quae certum habent circuitum et ex toto
remittuntur; ideoque tutissimae sunt maximeque curationes admittunt. Nam ubi
incerta tempora sunt, neque alvi ductio neque balineum neque vinum neque
medicamentum aliud recte datur: incertum est enim, quando febris ventura sit:
ita fieri potest, ut, si subito venerit, summa in eo pernicies sit, quod
auxilii causa sit inventum.
2.
Nihilque aliud fieri potest, quam ut primis diebus bene abstineatur aeger,
deinde sub decessu febris eius, quae gravissima est, cibum sumat. At ubi certus circumitus est, facilius
illa omnia temptantur, quia magis proponere nobis accessionum et decessionum
vices possumus. In his autem, cum inveteraverunt, utilis fames non est: primis
tantummodo diebus ea pugnandum est; deinde dividenda curatio est, et ante
horror, tum febris discutienda.
3. Igitur cum primum
aliquis inhorruit, et ex horrore incaluit, dare oportet ei potui tepidam aquam
subsalsam et vomere eum cogere: nam fere talis horror ab is oritur, quae
biliosa in stomacho resederunt. Idem faciendum est, si proximo quoque circuitu
aeque accessit: saepe enim sic discutitur, iamque, quod genus febris sit, scire
licet. Itaque sub expectatione proximae accessionis, quae instare tertia
potest, deducendus in balineum est, dandaque opera, ut per tempus horroris in
solio sit.
4. Si ibi quoque frigus
senserit, nihilo minus idem sub expectatione quartae accessionis faciat:
siquidem eo quoque modo saepe id discutitur. Si ne balneum quidem profuit, ante
accessionem alium edat, aut bibat aquam calidam cum pipere: siquidem ea quoque
adsumpta calorem movent, qui horrorem non admittit. Deinde eodem modo, quo in
frigore praeceptum est, antequam inhorrescere possit, operiatur, fomentisque,
sed protinus validioribus, totum corpus circumdet maximeque involutis extinctis
testis et titionibus.
5. Si nihilo minus
horror perruperit, multo oleo calefacto inter ipsa vestimenta perfundatur, cui
aeque ex calfacientibus aliquid sit adiectum; adhibeaturque frictio, quantam is
sustinere poterit, maximeque in manibus et cruribus; et spiritum ipse
contineat. Neque desistendum est, etiamsi horret: saepe enim pertinacia
iuvantis malum corporis vincit.
6. Si quid evomuit,
danda aqua tepida, iterumque vomere cogendus est; utendumque eisdem est, donec
horror finiatur. Sed praeter haec ducenda alvus est, si tardius horror
quiescit: siquidem id quoque exonerato corpori prodest. Ultimaque post haec
auxilia sunt gestatio et fricatio. Cibus autem in eiusmodi morbis maxime dandus
est, qui mollem alvum praestet, caro glutinosa: vinum, cum dabitur, austerum.
|