|
1.
His morbis praecipue contrarium est id genus, quod cardiacum a Graecis
nominatur, quamvis saepe ad eum phrenetici transeunt: siquidem mens in illis
labat, in hoc constat. Id autem nihil aliud est quam nimia inbecillitas
corporis, quod stomacho languente inmodico sudore digeritur. Licetque protinus
scire id esse, ubi venarum exigui inbecillique pulsus sunt, sudor autem et
supra consuetudinem et modo *** et tempore ex toto thorace et cervicibus atque
etiam capite prorumpit, pedibus tantummodo et cruribus siccioribus atque
frigentibus; acutique id morbi genus est.
2.
Curatio prima est supra praecordia imponere quae reprimant cataplasmata,
secunda sudorem prohibere. Id praestat acerbum oleum vel rosa vel melinum aut
myrteum, quorum aliquo corpus leviter perunguendum, ceratumque ex aliquo horum
tum inponendum est. Si sudor vincit, delinendus homo est vel gypso vel spuma
argentea vel Cimolia creta, vel etiam subinde horum pulvere respergendus. Idem praestat pulvis ex contritis aridi
myrti vel rubi foliis, aut ex austeris et boni vini arida faece; pluraque
similia sunt, quae si desunt, satis utilis est quilibet ex via pulvis iniectus.
3. Super haec vero, quo
minus corpus insudet, levi veste debet esse contectus, loco non calido,
fenestris patentibus, sic ut perflatus quoque aliquis accedat. Tertium auxilium
est inbecillitati iacentis cibo vinoque succurrere. Cibus non multus quidem, sed
saepe tamen nocte ac die dandus est, ut nutriat, neque oneret. Is esse
debet ex infirmissima materia et stomacho aptus. Nisi si necesse est, ad vinum
festinare non oportet.
4.
Si verendum est, ne deficiat, tum et intrita ex hoc, et hoc ipsum austerum
quidem, sed tamen tenue, meraculum, egelidum subinde et liberaliter dandum est,
adiecta polenta, si modo is aeger parum cibi adsumit; idque vinum esse debet
neque nullarum virium, neque ingentium: recteque toto die ac nocte vel tres
heminas aeger bibet; si vastius corpus est, plus etiam: si cibum non accipit,
perunctum perfundere aqua frigida ante conveniet, et tunc dare.
5.
Quod si stomachus resolutus parum continet, et ante cibum et post eum sponte
vomere oportet, rususque post vomitum cibum sumere. Si ne id quidem manserit,
sorbere vini cyathum, interpositaque hora sumere alterum. Si id quoque
stomachus reddiderit, totum corpus bulbis contritis superinlinendum est; qui
ubi inarverunt, efficiunt, ut vinum in stomacho contineatur, exque eo toti
corpori calor, venisque vis redeat. Ultimum auxilium est in alvum tisanae vel
halicae cremorem ex inferioribus partibus indere, siquidem id quoque vires
tuetur.
6. Neque alienum est
naribus quoque aestuantis admovere quod reficiat [id est rosa et vinum]: si qua
in extremis partibus frigent, unctis et calidis manibus fovere. Per quae si
consequi potuimus, ut et sudoris impetus minuatur, et vita prorogetur, incipit
iam tempus ipsum esse praesidio. Ubi esse in tuto videtur, verendum tamen, ne
in eandem infirmitatem cito recidat; itaque vino tantummodo remoto cotidie
validiorem cibum debet adsumere, donec satis virium corpori redeat.
|