|
1. Vesica
autem variis et interdum acutis, interdum longis morbis obnoxia est. Communis omnium est urinae difficultas. Discrimina
tamen in hac ipsa non sunt mediocria. Unum genus est quo subinde urinae
desiderium est, sed paulum eius emittitur. Totius tamen diei noctisque spatio
plus quam sat est redditur. Id cum inveteraverit, tabe quadam hominem consumit.
Huic accedit ipsius naturalis dolor maximeque urina et incipiente desinente.
Nonnumquam vero idem dolor etiam ventrem imum coxasque etiam latera
complectitur. Solent enim vesicae vitiis affici renes sicut illorum magis haec
quoque afficitur. Alius morbus est tormento crudelior, ubi urina vix et non nisi
magna vi exprimitur. Sed hoc ipso cruciat quod urina continetur. Accedit calor
quidam ruborque et circa pubem cum dolore tumor atque durities; nonnumquam
vomitus. Interdum etiam tenuis urina in ipsa crura destillat. Saepe quod descendit purulentum est. Quae omnia
quibusdam ulceribus natis oriri videntur. Interdum autem aeque ulceribus
ceterisque isdem obstantibus, urina tenuis est et aut nigra aut pallida aut
cruenta simulque quaedam concreta prorumpunt. Ac si scabies vesicam occupavit,
multa et mali odoris urina est, eaque bullat et quaedam muccis furfuribusve
similia ostendit. Subestque ut in prioribus, iunctarum quoque partium dolor
simulque naturalis ipsius maxime dum urina descendit.
|