1.
Gangrenam inter ungues alasque aut inguina nasci, et si quando medicamenta
vincantur, membrum praecidi oportere alio loco mihi dictum est. Sed id quoque
cum periculo summo fit: nam saepe in ipso opere vel profusione sanguinis vel
animae defectione moriuntur. Verum hic quoque nihil interest, an satis tutum
praesidium sit, quod unicum est. Igitur inter sanam vitiatamque partem
incidenda scalpello caro usque ad os est sic, ut neque contra ipsum articulum
id fiat, et potius ex sana parte aliquid excidatur quam ex aegra relinquatur.
2. Ubi ad
os ventum est, reducenda ab eo sana caro et circa os subsecanda est, ut ea
quoque parte aliquid os nudetur; deinde id serrula praecidendum est quam
proxime sanae carni etiam inhaerenti; ac tum frons ossis, quem serrula exasperavit,
levandus est, supraque inducenda cutis, quae sub eiusmodi curatione laxanda
est, ut quam maxime undique os contegat. Quo cutis inducta non fuerit, id
linamentis erit contegendum, et super id spongia ex aceto deliganda. Cetera
postea sic facienda, ut in vulneribus, in quibus pus moveri debet, praeceptum
est.
|