|
1a. Iugulum vero si
transversum fractum est, nonnumquam per se rursus recte coit et, nisi movetur,
sanari sine vinctura potest: nonnumquam vero, maximeque ubi motum est,
elabitur. Fereque id, quod a pectore est, *** id, quod ab umero est, in
posteriorem partem inclinatur. Cuius ea ratio est, quod per se non movetur, sed
cum umeri motu consentit *** itaque eo subsistente sub id umero agitatur. Raro
vero admodum in priorem partem iugulum inclinatur, adeo ut magni professores
numquam se vidisse memoriae mandarint.
1b. Sed
locuples tamen eius rei auctor Hippocrates est. Verum ut dissimilis uterque casus est, sic quaedam
dissimilia requirit. Ubi ad scapulas iugulum tendit, simul dextra manu plana
propellendus in posteriorem partem umerus est, et illud in priorem adtrahendum.
Ubi ad pectus conversum est, ipsum quidem retro dandum, umerus autem in priorem
partem adducendus ac si is inferior est, non id, quod a pectore est,
deprimendum est, quia immobile est, sed umerus ipse adtollendus erit:
1c. at si superior
est, id, quod a pectore est, inplendum lana et umerus ad pectus deligandus est.
Si acuta fragmenta sunt, incidi contra cutis debet: ex ossibus ea, quae
carnem vulnerant, praecidenda, tum retussa ossa committenda sunt.
1d.
Si quod ab aliqua parte eminet, opponendum ei triplex linteolum est in vino et
oleo tinctum. Si plura fragmenta sunt, excipienda sunt ea ex ferula facto
canaliculo eodemque intus incerato, ne fascea diducatur; quae iugulo composito
circumdanda est saepius potius quam valentius; quod ipsum quoque in omnibus
ossibus fractis perpetuum est. A dextro vero iugulo, si id fractum est, ad alam
sinistram, a sinistro ad dextram +rursusque sub ala sua fasciari debet. Post
haec si iugulum ad scapulas inclinatum est, brachium ad latus; si in partem
priorem, ad cervicem deligandum est supinusque homo conlocandus. Cetera eadem
facienda, quae supra conprehensa sunt.
2a.
Sunt vero plura ossa fere inmobilia vel dura vel cartilaginosa, quae vel
franguntur vel forantur vel conliduntur vel finduntur, ut malae, pectus, latum
os scapularum, costae, spina, coxarum os, tali, calx, manus, planta.
2b.
Horum omnium eadem curatio est. Si supra vulnus est, id suis medicamentis nutriendum est; quo sanescente,
rimas quoque ossis, aut si quod foramen est, callus implet. Si cutis integra
est et os laesum esse ex dolore colligimus, nihil aliud quam quiescendum,
inponendumque ceratum est et leniter deligandum, donec sanitate ossis dolor
finiatur.
|