Liber, Caput

 1      III, XXIX  | senatoribus pepercerunt, ut magis mirum sit quod aliquos peremerunt.
 2      III, XXXI  |            quamuis incredibiliter mirum. Eodem rursus aestu ignium
 3        V, II    |         fatalium siderum assertor mirum si potest hic inuenire quid
 4        V, VI    |         fata credantur; non autem mirum, si uoluntates hominum et
 5        V, XII   |           ambitio possidet. Neque mirum: ubi uos separatim sibi
 6     VIII, XIV   |     passiones. Quapropter non est mirum, inquiunt, si etiam ludorum
 7     VIII, XXIV  |         qua efficerent deos: quid mirum, si, haec ars detestanda
 8        X, X     |       libero id negare debuerunt. Mirum est autem, quod benignus
 9        X, XXXII |       notitiam esse perlatum; nec mirum. Tunc enim Porphyrius erat
10       XI, X     |        quo occurrit animo quiddam mirum, sed tamen uerum, quod iste
11       XI, XVI   |           pulices malit? Sed quid mirum, cum in ipsorum etiam hominum
12      XII, XV    |                    XV] Quid autem mirum est, si in his circuitibus
13     XIII, II    |           diremptione separentur: mirum uideri potest quo modo corpus
14      XIV, XVI   |      friget in corpore; atque ita mirum in modum non solum generandi
15       XV, XXVII |       fetum, sicut muli et mulae, mirum si fuerunt ibi, ac non potius
16       XV, XXVII |        atque castaneis. Quid ergo mirum, si uir ille sapiens et
17      XVI, XXVIII|       aetatem. Hoc ergo est, quod mirum commendat apostolus, et
18     XVII, XIX   |  prophetando praedicta. Quid ergo mirum, si haec manifesta non uident,
19     XVII, XIX   |       obscurati, ne uideant? Quid mirum, si caelestia non suspiciunt,
20    XVIII, V     |     maculis similiter insignitus, mirum quiddam et diuinitus sibi
21    XVIII, XXI   |       Deus uoluit subuenire, quid mirum est? Amulio successit in
22    XVIII, XXXI  |         euangelica sententia est, mirum non est non ea repressos
23      XXI, IV    |           corporis. Iam uero quam mirum est, quod, cum extinguitur,