Liber, Caput

 1        I, Pr   |        ciuitatis huius, de qua loqui instituimus, in scriptura
 2        I, XXIX |    autem qui estis, cum quibus loqui dignum sit saltem de diis
 3       II, XXI  |    siue ipsius siue eorum quos loqui fecit in eadem disputatione
 4        V, I    |          non quidem ita solent loqui mathematici, ut uerbi gratia
 5        V, I    |   concedamus non eos ut debent loqui et a philosophis accipere
 6        X, XV   |       aeternaliter nec incipit loqui nec desinit; quod apud illum
 7        X, XXIII|        autem ad certam regulam loqui fas est, ne uerborum licentia
 8        X, XXIX |        faciam? Scio me frustra loqui mortuo, sed quantum ad te
 9     XIII, XXIV | intellegi? An dicturi sunt sic loqui scripturam non solere diuinam?
10     XIII, XXIV |     pecoribus inuenimus, sicut loqui diuina scriptura consueuit,
11     XIII, XXIV |    obliuiscimur, quem ad modum loqui scriptura consueuerit, cum
12     XIII, XXIV |        isti, qui de scripturis loqui uolunt et scripturarum locutiones
13      XIV, IV   |        ego, fratres, non potui loqui uobis quasi spiritalibus,
14      XIV, VIII |   animo ~amoueas tuo, ~Quam id loqui, quo magis libido frustra
15       XV, VIII |        solere illam scripturam loqui, quamuis non semper cum
16      XVI, IV   |        nec se nisi ei, cum quo loqui poterat, adgregaret; et
17      XVI, XII  |   inciperet de arca fabricanda loqui ad Noe, dicitur: Hae autem
18      XVI, XLIII|   pueritia namque homo incipit loqui post infantiam, quae hinc
19     XVII, IV   |      Nolite gloriari et nolite loqui excelsa, neque procedat
20     XVII, IV   |      Nolite gloriari et nolite loqui excelsa, neque exeat magniloquium
21     XVII, IX   |        mentiar. Solet enim sic loqui scriptura. Quid autem non
22      XIX, XI   |       quo si aliquanto diutius loqui uoluerimus, non erimus,
23     XXII, XXI  |     apostolus: Non potui uobis loqui quasi spiritalibus, sed