Liber, Caput

 1       II, XXVI  |      bonum dicitur uix aliquos inuenit auditores, tamquam honesta
 2      III, XIII  |       occasione nomen Statoris inuenit; nec finis esset tanti mali,
 3      III, XXI   |   etiam ipse Africani cognomen inuenit, aemula imperii Romani ab
 4       IV, I     |       ducatus in diuinis rebus inuenit .Et quoniam in fine primi
 5       VI, II    | curiosius ista quaesiuit? quis inuenit doctius? quis considerauit
 6      VII, XX    |       ad frumentum, quod Ceres inuenit, et ad Proserpinam, quam
 7     VIII, XIV   |    quod in daemonibus laudaret inuenit praeter subtilitatem et
 8     VIII, XXIV  |   cultum religionemque diuinam inuenit artem, qua efficeret deos.
 9     VIII, XXIV  | religione diuina auersio animi inuenit, ut homo arte faceret deos,
10     VIII, XXVII |    suis illa cum sacrificaret, inuenit hordei segetem atque inde
11        X, X     |   animam purgare cupiebat, non inuenit aliquem superiorem deum,
12        X, XVI   |      sectetur, ubi et ampliora inuenit quae miretur? ~Illa quippe
13        X, XXV   |    euigilantis, qui se repente inuenit suis quae somniabat fallacibus
14       XV, XIII  |   gignendis filiis habilem non inuenit aetatem, eosdemque post
15       XV, XIII  |     fecit, ubi non postulauit. Inuenit namque in eadem generatione
16       XV, XXII  |     sexu femineo causam rursus inuenit; non quidem illo modo quo
17      XVI, XXVIII|      potuit, quia uiuidam eius inuenit aetatem. Hoc ergo est, quod
18      XVI, XXIX  |       illos: Oro, Domine, quia inuenit puer tuus misericordiam
19      XVI, XL    |      quam nouem annorum pueros inuenit. Sed nimirum introitus Iacob
20     XVII, XXIII |       tributarios eos Christus inuenit. ~
21    XVIII, VIII  |         unde occasionem fabula inuenit, ut eum caelum portare confingeret;
22    XVIII, XXII  |     quaqua uersum dilatabatur, inuenit. Tempore igitur, quo Roma
23      XIX, XIV   |  magister Deus, in quibus tria inuenit homo quae diligat, Deum,