Liber, Caput

 1        I, VIII |  contemnentes secundum duritiam cordis sui et cor inpaenitens thesaurizent
 2     VIII, XVIII|  inimicos. Postremo omnem motum cordis et salum mentis omnesque
 3     VIII, XXIII|      quo modo illa obscuratione cordis ad ista delabitur, ut diis,
 4     VIII, XXV  |    habitamus, sed si inmunditia cordis terrena sapimus, non eis
 5       IX, III  |        faciem pati, simili motu cordis et salo mentis per omnes
 6       IX, VI   |    diceret Apuleius simili motu cordis et salo mentis per omnes
 7       IX, VII  |      quos hominibus simili motu cordis et salo mentis per omnes
 8        X, III  |    humilitatis et laudis in ara cordis igne feruidam caritatis.
 9        X, V    |       uult sacrificium contriti cordis. Illo igitur quod eum nolle
10        X, XXV  |      cor meum et caro mea, Deus cordis mei, defectu utique bono
11        X, XXV  |  deficiente, non subiecit: Deus cordis et carnis meae, sed Deus
12        X, XXV  |        et carnis meae, sed Deus cordis mei. Per cor quippe caro
13        X, XXV  |        sed ipsum. Deus, inquit, cordis mei, et pars mea Deus in
14      XIV, IX   | tristitiam et continuum dolorem cordis de Israelitis habentem,
15      XIV, IX   |  referuntur, quod super duritia cordis ludaeorum cum ira contristatus
16      XIV, XXII |        quoniam propter duritiam cordis Israelitarum Moyses dari
17      XIX, V    | domestici eius cum magno dolore cordis auditur, quia, etsi quisque
18      XIX, VIII |     luctus quoddam non inhumani cordis quasi uulnus aut ulcus,
19      XXI, V    |     operibus Dei deficiat ratio cordis et sermonis humani, sicut
20     XXII, XXIX |      nihil hic prohibeat oculum cordis intellegi, de quibus oculis
21     XXII, XXIX |       Inluminatos oculos habere cordis uestri. Ipsis autem uideri
22     XXII, XXIX |         acceditur ad Deum, quam cordis constat esse, non corporis.
23     XXII, XXIX |       manifestabit cogitationes cordis, et tunc laus erit unicuique