Liber, Caput

 1       IV, XXV  |     persuadebimus fortasse quod uolumus. Si enim iam humana infirmitas
 2        V, X    |    pertinet ipsum uelle; nam si uolumus, est, si nolumus, non est;
 3        V, X    |   dicimus necesse esse, ut, cum uolumus, libero uelimus arbitrio:
 4     VIII, VIII |        quia propter hunc cetera uolumus, ipsum autem non nisi propter
 5     VIII, XIX  |       Deum uerum preces nostras uolumus peruenire. Deinde quaero,
 6      XIV, IV   | peccatum nisi ea uoluntate, qua uolumus ut bene sit nobis uel nolumus
 7      XIV, VI   |       in eorum consensione quae uolumus? Et quid est metus atque
 8      XIV, VI   |   consentimus appetendo ea quae uolumus, cupiditas; cum autem consentimus
 9      XIV, VI   |    consentimus fruendo his quae uolumus, laetitia uocatur. Itemque
10      XIV, IX   |       est secundum Deum, uiuere uolumus; in illa uero beata, quae
11      XIV, XXIII|     manus et pedes mouemus, cum uolumus, ad ea, quae his membris
12      XIV, XXIV |        remissa sunt neruis, cum uolumus, mouemus agitando et porrigendo
13     XVII, XV   |      more centonum ad rem, quam uolumus, tamquam uersiculos decerpere
14      XIX, IV   |     faciatis. Quid autem facere uolumus, cum perfici uolumus fine
15      XIX, IV   |     facere uolumus, cum perfici uolumus fine summi boni, nisi ut
16      XIX, IV   |  beatitudinem, ad quam uincendo uolumus peruenire, adeptos esse
17      XIX, V    |    eorum, cum quibus eam tenere uolumus, ignoramus, et si hodie
18      XIX, XI   |         intellegere pacem, quam uolumus demonstrare finalem. Nam
19       XX, XX   |     oportet, si Christiani esse uolumus, ut credamus; sed non ideo
20      XXI, VI   |         dissentiant; sed ea, si uolumus, credimus, quae non aduersantur
21      XXI, VI   |    futura persuadere incredulis uolumus, satis illa sufficiant,
22     XXII, XXIII| aduersus carnem, ut non ea quae uolumus faciamus, omnem malam concupiscentiam