Liber, Caput

 1       II, IV    |        uiuentibus polliceri. Quid umquam tale in deorum illorum templis
 2      III, XV    |    putaretur, quam opinionem nemo umquam mortalis assequi potuit
 3        V, I     |      putant: quid fit, quod nihil umquam dicere potuerunt, cur in
 4      VII, XVIII |         semen causa praecedit nec umquam generatur ex semine. Sed
 5     VIII, XIX   |            paenitentiam? Hoc nemo umquam de daemonibus dixit, quia,
 6        X, XXIX  |    sempiternum. Quo modo ergo nec umquam soluetur a corpore, nec
 7        X, XXIX  |           soluetur a corpore, nec umquam carebit beatitudine, si,
 8       XI, XXVIII|    cohaerentibus, qui nec fuerunt umquam nec futuri sunt desertores,
 9      XII, XV    |        temporalem, ante quem nemo umquam hominum fuit, non mutabili
10      XII, XVI   |           est dominus nec dominus umquam non fuit; sed nunc illam,
11      XII, XXI   |           neque antea fecerit nec umquam habuerit inprouisas? Si
12      XII, XXIII | concordiam propagatum. Neque enim umquam inter se leones aut inter
13     XIII, XVII  |    elementa, quorum iuncturam, ne umquam deus eorum tam magnus moriatur,
14     XIII, XVII  |        corporibus constitutae nec umquam ea deserant et cum eis inmortalitate
15     XIII, XXIV  |        eloquiorum non mihi aliter umquam nuncupatus occurrit. Hic
16       XV, VII   |          ipsum diligit; nemo enim umquam carnem suam odio habuit.
17      XVI, VIII  |   consuetudo praeualuit. Nam nemo umquam Androgynaecas aut Hermaphroditas
18     XVII, XIII  |          ille, pace regnauit; nec umquam omnino gens illa ita regnum
19      XIX, IV    |        nec permittereris mori nec umquam sine illis esse sinereris?
20      XXI, VIII  |        humanis semper arsuris nec umquam morituris corporibus dicimus,
21      XXI, XI    |          aeterna, quasi ullius id umquam iustitia legis adtendat,
22     XXII, XXIX  |      dicere, nescio. Non enim hoc umquam per sensus corporis uidi.