Liber, Caput

 1       II, XXVIII|      audiant ad iudicium. Quo etsi ueniunt quidam talium praeceptorum
 2        V, II    |             sed de animi uoluntate ueniunt, dissimiles eis accidere
 3        V, VII   |        multa grana in terram simul ueniunt, simul germinant, exorta
 4        V, IX    |      certus non est, non omnia sic ueniunt, ut ea uentura praesciuit;
 5        V, IX    |             porro si non omnia sic ueniunt, ut ab illo uentura praescita
 6        V, XXVI  |      militat aether, ~Et coniurati ueniunt ad classica uenti! Victor
 7      VII, XIX   |          ista, quae a ueritate non ueniunt, plerumque et nullo inpellente
 8       IX, IV    |         quando incidant animo, cum ueniunt ex terribilibus et formidabilibus
 9        X, XI    |          qui extrinsecus in animam ueniunt humanosque sensus sopitos
10       XV, XX    | generationum, sicut in illis, quae ueniunt de semine Seth, intendebat
11      XVI, VI    |       stabilis est iste motus, quo ueniunt, qui non recedunt. Nec sic
12     XVII, III   |           autem legitur: Ecce dies ueniunt, dicit Dominus, et consummabo
13     XVII, IV    |           erunt, quia cum suo fine ueniunt. Horum autem duorum, id
14     XVII, V     |           me, spernetur. Ecce dies ueniunt, et exterminabo semen tuum
15     XVII, V     |     ingeruntur. Ecce, inquit, dies ueniunt, et exterminabo semen tuum
16       XX, XXI   |       credunt, et ubi credunt, ibi ueniunt. Comparauit autem illos
17       XX, XXX   |          auferre omnes gentes quae ueniunt contra Hierusalem, et effundam
18       XX, XXX   |         ciuitatis Hierusalem, quae ueniunt contra eam, id est contrariae
19       XX, XXX   |            alii sunt interpretati, ueniunt super eam, id est, ut eam
20      XXI, IV    |        quanto magis illi, a quibus ueniunt, si eos facillimos habent,
21      XXI, VIII  |        historia et nunc ab eis qui ueniunt ad loca illa conspicitur,
22      XXI, XIII  |         patiuntur. Non autem omnes ueniunt in sempiternas poenas, quae