Liber, Caput

 1        I, XXI  |      leges, hoc est iustissimae rationis imperium, sceleratos morte
 2        V, IX   |       appellandae sunt animarum rationis expertium motus illi, quibus
 3       VI, Pr   |       rectae cogitationis atque rationis plenamque leuissimae temeritatis
 4       VI, V    |   theologiae dicit esse, id est rationis quae de diis explicatur,
 5      VII, XXIX |      modo uiuentem et sensus ac rationis expertem, siue etiam sentientem,
 6     VIII, II   |       eum esse compotem diuinae rationis, sine qua nihil ex eo fieri
 7       IX, IV   |       praeuenientibus mentis et rationis officium; nec ideo tamen
 8       IX, VI   | subiugata et oppressa, quidquid rationis naturaliter habet, ad fallendum
 9       IX, XIII |    pecora, quae sunt sensus uel rationis expertia, recte possumus
10       XI, XXIV |     profecto et illa diligentia rationis est, non praesumptionis
11      XII, I    |    etiam misera, quam illa quae rationis uel sensus est expers, et
12      XIV, XIX  |          unde necesse esset eas rationis tamquam frenis regentibus
13       XV, XXV  |        effatur, non animantibus rationis expertibus, tamquam et ipsa
14       XV, XXVII|     atque leuiores? Quid itaque rationis adferunt, quare terra grauior
15      XXI, III  |    posse arbitrentur. Nam cuius rationis est dolorem facere mortis
16      XXI, V    |      reprehensores exactoresque rationis quid ad ista respondent,
17      XXI, VII  |      credere eisque redditionem rationis poscentibus respondemus
18      XXI, XI   |         feminae osculum infixum rationis sit uerbere uindicare, nonne
19     XXII, XXIV |         quaedam uelut scintilla rationis, in qua factus est ad imaginem
20     XXII, XXIV |      excellens uis mentis atque rationis in his etiam rebus, quas
21     XXII, XXIV |    factum? Non enim ut animalia rationis expertia prona esse uidemus
22     XXII, XXIV |      ita delectaret pulchritudo rationis, ut omni formae apparenti,