Liber, Caput

 1       II, XXIV |  aberat per quem ille spiritus loquebatur; non tamen clamauit: m Ab
 2       VI, V    |        ambiguitatis expressit. Loquebatur enim non de naturali theologia,
 3     VIII, XXIII|      Asclepius, ad quem maxime loquebatur, ei respondisset atque dixisset: "
 4     VIII, XXVI |     Sed dolor daemonum per eum loquebatur, qui suas futuras poenas
 5       IX, VIII |      cultores eorum, apud quos loquebatur, offenderet: significauit
 6       IX, IX   |     est", quoniam de hominibus loquebatur, quibus sicut beluis mortale
 7        X, XIII |        erat, se uidere. Nam et loquebatur cum loquente Moyses et ei
 8      XII, XI   |       ad ipsum Alexandrum, cui loquebatur, plus quam octo annorum
 9      XII, XIV  |      dixit, de quibus superius loquebatur, hoc est de generationibus
10       XV, VII  |     eorum socius forma congrua loquebatur, quid ei profuit? Nonne
11       XV, VIII |       ut dicat de illo, de quo loquebatur: Et genuit filios et filias,
12      XVI, XI   |        uniuersum genus humanum loquebatur. ~Dixerit aliquis: Si in
13     XVII, XVIII|    ipsi. Egrediebatur foras et loquebatur simul in unum. Aduersus
14    XVIII, XXXI |   agnoscimus eius impleri, qui loquebatur in psalmo atque dicebat:
15       XX, V    | dicebat, de mortuis sine dubio loquebatur, quos tamen in die iudicii
16       XX, XVI  |       non de isto fine saeculi loquebatur, nec proprie dixisse uidetur
17       XX, XXI  |        fratres istorum, quibus loquebatur, id est in fide sub Deo
18       XX, XXX  |      eius. Nempe ipse est, qui loquebatur sicut Dominus Deus; nec
19      XXI, XI   |        Dominus cum hoc diceret loquebatur, id est de iudiciis et condemnationibus.
20      XXI, XXIV |     Quos omnes, nisi de quibus loquebatur, tamquam dicens: Et uos
21      XXI, XXVII| iustificatis utique discipulis loquebatur. Quid est ergo: Peccata
22      XXI, XXVII|     nos considerantes qualibus loquebatur et audientes dictum peccata