Liber, Caput

 1       IV, XXIX |       significatum est, Martiam gentem, id est Romanam, nemini
 2       IV, XXXI |      adhibet inter cetera etiam gentem Iudaeam; nec dubitat eum
 3       XV, VIII |        iuuentutis; ut omittamus gentem Idumaeorum non pertinentem
 4       XV, IX   |         idem Plinius esse adhuc gentem, ubi ducentos annos uiuitur.
 5       XV, XIII |      sit credibilius, Iudaeorum gentem tam longe lateque diffusam
 6      XVI, VIII |      excedere. Item ferunt esse gentem, ubi singula crura in pedibus
 7      XVI, XI   |      Nebroth fecerit etiam ipse gentem suam, sed propter excellentiam
 8      XVI, XI   |      commemoratus est, non quod gentem fecerit (nam eadem ipsa
 9      XVI, XVI  |  demonstrauero; et faciam te in gentem magnam et benedicam te et
10      XVI, XVI  |  demonstrauero, et faciam te in gentem magnam; aliam uero longe
11      XVI, XXI  |        pertinet ad Israeliticam gentem, uerum etiam quod est et
12      XVI, XXIV |        eos quadringentis annis; gentem autem, cui seruierint, iudicabo
13      XVI, XXVI |         et dabo illum in magnam gentem. Testamentum autem meum
14      XVI, XXIX |          Abraham erit in magnam gentem et multam, et benedicentur
15      XVI, XXXII|        ancillae huius in magnam gentem faciam illum, quia semen
16      XVI, XLIII|   prouenit uirum, ut ipse illam gentem mirabiliter multiplicatam
17     XVII, I    |        Abraham, cuius semini et gentem Israeliticam secundum carnem
18     XVII, II   |  demonstrauero, et faciam te in gentem magnam), aliam uero longe
19     XVII, III  |  prophetiae partim pertinent ad gentem carnis Abrahae, partim uero
20    XVIII, II   |  temporum seriem deduxerunt qui gentem populi Romani in originis
21    XVIII, II   | promisit ei Deus ex illo magnam gentem futuram et in eius semine
22    XVIII, XXXI |     aduersus Idumaeam loquitur, gentem scilicet Esau, ex duobus