Liber, Caput

 1       II, XXIX  |     ignominiosissimum est, seu falsis, quod malitiosissimum <EST>.
 2      III, V     |  adulteriis humanis, qui etiam falsis delectantur suis. Huc accedit,
 3       IV, XXVIII|      maius sit crimen quod eis falsis oblectantur, quam si de
 4       IV, XXVIII|       possent; diis uero istis falsis et multis ignoratis siue
 5       VI, VI    |     colligit; illa res diuinas falsis criminibus insectatur, haec
 6       VI, VI    |        ueris aut oblectatur et falsis. Ambae turpes ambaeque damnabiles;
 7       VI, VI    |        Si ueris, quam mali! si falsis, quam male! ~Haec cum dicimus,
 8     VIII, XIII  |        quippe non patitur deos falsis criminibus infamari; isti
 9     VIII, XX    |         et miscetur daemoni se falsis deorum criminibus oblectanti;
10     VIII, XXI   |      impiam licentiam poetarum falsis criminibus infamari, ignotam
11     VIII, XXIII |        atque inde perflatus et falsis uera permiscens dolet quasi
12     VIII, XXVII |      innotesceret uera religio falsis fictisque conuictis; quod
13        X, XI    |  tamquam insipientissimi pueri falsis et ridiculis comminationibus
14       XI, XI    |   autem hoc ita nesciebant, ut falsis incertisue non fiderent,
15      XII, XIV   |   nescio qui falsi circuitus a falsis sapientibus fallacibusque
16    XVIII, X     |      delectantur seu ueris seu falsis istis criminibus suis, inter
17    XVIII, XII   |      sacra sunt instituta diis falsis a regibus Graeciae, quae
18    XVIII, XII   |      placandis numinibus etiam falsis eorum criminibus. His temporibus
19    XVIII, XII   |     sapienter negantur, et his falsis ac turpibus dii placantur,
20       XX, I     |    credere humanis ratiunculis falsis atque fallacibus contrauenire
21       XX, II    | iniquitate iudicis pressus aut falsis obrutus testimoniis, e contrario
22     XXII, XXII  |       hominum, a suspicionibus falsis, ab omnibus uiolentis facinoribus