Liber, Caput

 1        I, X     |   habebant, nescio quidem utrum cuiquam talium acciderit, ut dum
 2        I, XXVIII|        exultasse, nec inuidisse cuiquam paris excellentiam sanctitatis
 3       II, XII   |      negatam esse licentiam, ut cuiquam opprobrium infligerent Romanorum,
 4       II, XIV   |    cuilibet Christi martyri nec cuiquam Christiano homini comparamus;
 5       II, XX    |    alienae rei domui saluti uel cuiquam inuito fuerit inportunus
 6       II, XX    |  talibus indulgentem nec in eis cuiquam ulla seueritate aduersantem,
 7        V, XXVI  |        magis doluit exorta quam cuiquam nocere uoluit terminata.
 8        V, XXVI  |        expedit. Facile est enim cuiquam uideri respondisse, qui
 9       VI, I     |        esse intellegi debet, si cuiquam istorum pro uita supplicetur
10       VI, I     |         ab istorum quoquam dari cuiquam posse credatur? Neque enim
11       VI, VIII  |        aeternae dandae potestas cuiquam deorum istorum tribuitur,
12      VII, XXIV  |          confictio leonum uitam cuiquam pollicentur aeternam? Itane
13     VIII, XVIII |      uera religio praecipit, ne cuiquam donorum acceptione faueamus.
14        X, IX    |       Deum hanc artem praestare cuiquam negat; ut uideas eum inter
15        X, XIV   |         transitoriae beneficiis cuiquam nisi uero animae creatori
16     XVII, VIII  |       tantum tempus se mandasse cuiquam in populo suo, ut sibi fieret
17      XIX, XII   | monstrum ipse non genuit; nihil cuiquam daret, sed a quo posset
18      XIX, XXIII |       quos opinatur deos; quasi cuiquam difficile sit recolere,
19      XIX, XXIII |      imperet unus et summus, ne cuiquam sacrificet nisi tantum sibi,
20      XXI, XIII  |       ignorantia uel iniustitia cuiquam mali aliquid facit; sed
21      XXI, XXIV  |       praesumptionis est dicere cuiquam eorum aeternum supplicium
22      XXI, XXVII |     inprobat Christus. Nam quid cuiquam prodest, quod baptizatur,