Liber, Caput

 1        I, IX    |        hoc efficiantur, uel ad bonam uitam et piam erudiendos
 2        I, XVIII |       bona, etiamsi minuantur, bonam iustamque uitam omnino non
 3       IV, XXI   |       abeuntes; deae Menti, ut bonam haberent mentem, deo Volumno
 4      VII, III   |       deam, quae faciat pueris bonam mentem, et inter selectos
 5      VII, III   |       multo esse melius habere bonam mentem quam memoriam quantumlibet
 6      VII, III   |       Nemo enim malus est, qui bonam habet mentem; quidam uero
 7       XI, XVIII | ignobilitatem, per infamiam et bonam famam; ut seductores et
 8       XI, XXII  |      perductum suamque naturam bonam malo cohercendo superandoque
 9       XI, XXIII |    causam fabricandi mundi tam bonam ac simplicem bene ac simpliciter
10       XI, XXXIII|     contrarias, unam et natura bonam et uoluntate rectam, aliam
11       XI, XXXIII|      rectam, aliam uero natura bonam, sed uoluntate peruersam,
12      XII, I     |    satis manifestatur Deum tam bonam eorum creasse naturam, cui
13      XII, VI    |      uoluntatem; si habet, aut bonam profecto habet aut malam;
14      XII, VI    |   profecto habet aut malam; si bonam, quis ita desipiat, ut dicat
15      XII, IX    |    quicquam facit: profecto et bonam uoluntatem, qua meliores
16      XII, IX    |      nisi uoluntatem quamlibet bonam inopem fuisse in solo desiderio
17      XII, IX    |     remansuram, nisi ille, qui bonam naturam ex nihilo sui capacem
18      XII, IX    |     angeli ipsi in se fecerunt bonam uoluntatem, utrum aliqua
19      XIV, XI    |   bonae. Non enim rectus esset bonam non habens uoluntatem. Bona
20      XIV, XXVII |   obdurato angelo malo, ut iam bonam uoluntatem ulterius non
21      XXI, XXVII |   scriptum est, adferre terram bonam uberem fructum, aliam tricenum,
22     XXII, I     |  peccato suo teste conuincitur bonam conditam se esse naturam;