Liber, Caput

 1       II, XIV  |        mores a diis suis possent accipere seu sperare Romani, quos
 2       II, XVI  |        suis Romani uiuendi leges accipere potuissent, non aliquot
 3       IV, XXIII|       deo nisi felicitatem uelit accipere uel quod ad felicitatem
 4        V, I    |    debent loqui et a philosophis accipere oportere sermonis regulam
 5        V, XII  |        eiectum Porsenna iubebat ~Accipere ingentique urbem obsidione
 6        V, XVII |         mercedem talium uirtutum accipere meruerunt, et ualeat nobis
 7        V, XXIV |          etiam cultores daemonum accipere meruerunt, qui non pertinent
 8       XI, XXII |  propagatamque principio, nolunt accipere istam causam creationis
 9       XV, II   |  testamentorum, ueteris et noui, accipere debeamus. Pars enim quaedam
10       XV, VII  |        Deus, cur eius oblationem accipere noluerit, ut sibi ipse potius
11       XV, XVI  |         iam consobrinas poterant accipere coniuges, sororibus matrimonio
12       XV, XVI  |        licentiam, et cum sorores accipere in matrimonium primis humani
13      XVI, VIII |        ut, ex quo potius debeant accipere nomen, incertum sit; a meliore
14      XVI, XXXIV|          istis significationibus accipere, non calumnietur Abrahae.
15     XVII, VII  |         iam non quisque intendat accipere carnalem, sed spiritalem
16      XIX, XXIII|      nosse Deum nec dona ab diis accipere, his fataliter dedit iste
17       XX, IX   |         uiuis et mortuis debemus accipere. Quae sit porro ista bestia,
18       XX, XVII |          Nam hoc de isto tempore accipere, quo regnat cum rege suo
19       XX, XXI  | abundantiam pacis illius debemus accipere, qua maior esse non possit.
20       XX, XXV  |      ipsam Dei ecclesiam debemus accipere, non ex Hebraeis tantum,
21      XXI, XXVI |       illum loco isto uoluerimus accipere, de quo Dominus dicet sinistris:
22     XXII, XXIX |          hoc dictum esse debemus accipere, quia pacem Dei, qua Deus