Liber, Caput

 1        I, IX   |        temporalio pro eis mala perpeti se iudicent dignos. Excepto
 2        I, XI   |   quaero utrum satius sit unam perpeti moriendo an omnes timere
 3        I, XVIII|    casibus etiam uulnerata uim perpeti, et medici aliquando saluti
 4        I, XXIV |     horrenda mala in sua carne perpeti maluit quam inlata sibi
 5       II, XXIX |    malis carnalibus, quae sola perpeti nolunt, quod neque in his
 6      III, I    |       dicendum, quae sola isti perpeti nolunt, qualia sunt fames
 7       IV, II   |        malis, quae stulti sola perpeti exhorrent, corporis uidelicet
 8        V, II   |    etiam dispares aegritudines perpeti. De qua re facillimam, quantum
 9     VIII, XVII |       istas perturbationes non perpeti , quia non solum aeterni,
10       IX, V    |    bonis officiis huiusce modi perpeti affectus, sancti uero angeli
11        X, XXXII|      et quod in eius electione perpeti metuebat, ad eius confirmationem
12     XIII, III  |    infantes, hanc solam mortem perpeti possunt, quae animam seiungit
13     XIII, IV   |      sancti non possent mortem perpeti corporalem. Cum paruulis
14     XIII, IV   |     Iusti enim malunt credendo perpeti, quod sunt primi iniqui
15       XX, VIII | plurimos tales, quales Deus id perpeti non uult, et fideles deiceret
16       XX, XV   |   bonos, qui tantummodo mortem perpeti potuerunt, non et infernum;
17      XXI, III  |       est, quae sensum doloris perpeti possit mortemque non possit:
18      XXI, VIII |      id est, ut posset numquam perpeti mortem; aliter autem post
19      XXI, X    |   genus elementi si nihil igne perpeti posset, non ureret feruefactus
20      XXI, XXVI |       eius modi ignem dicuntur perpeti, quem non sentiant illi,
21     XXII, XXI  |      quantumlibet proficiamus, perpeti non desinimus, quae sint