Liber, Caput

 1       II, VII   |           pictura haec, Iouem Quo pacto Danaae misisse aiunt quondam
 2       II, XXI   |        eamque sine iustitia nullo pacto esse posse, "ac deinde cum
 3       II, XXIX  |   dignitas inquinatur. Quo igitur pacto deos, qui talibus delectantur
 4       IV, IV    |        imperio principis regitur, pacto societatis astringitur,
 5       IV, V     |           diuturna est. Isto ergo pacto neminem dii adiuuant ad
 6        V, XXVI  |        per insidias siue quo alio pacto uel casu proxime extincto
 7     VIII, XIV   |         uoluptates, nisi quia hoc pacto admonuit animum humanum,
 8     VIII, XV    |           ridiculum est. Hoc enim pacto nobis et omnia uolatilia
 9       IX, I     |        superiore quaesiuimus, quo pacto daemones, qui talibus gaudent,
10       IX, XVI   | progrederetur, ut uellent: quonam pacto quispiam posset inuitum
11       XI, XXVI  |        amare uerum esset. Nam quo pacto recte reprehenderer et recte
12     XIII, III   |          utique non fuissent. Quo pacto igitur bona esse possit
13       XV, XIV   |        tunc erant menses? Nam quo pacto aliter uicensimo et septimo
14       XV, XX    |       decurrens, illud mihi nullo pacto praetereundum silentio uidetur,
15      XVI, XXVII |            nec praeuaricatio, quo pacto in psalmo quod legitur uerum
16      XVI, XXXVII|       transfunditur in minorem ex pacto et placito inter illos,
17      XVI, XL    |          ingressus inuenerit, quo pacto eorum non solum filii, sed
18      XIX, VIII  |        modo potest, etiam hoc quo pacto futurum est, ut eius nobis
19      XIX, XII   |         et cuncta deseruiant; quo pacto, nisi in eius pacem uel
20      XIX, XIII  |  ornandumque corpus congruit), eo pacto aequissimo, ut, qui mortalis
21       XX, VIII  |        perduci. Quod si fiet, quo pacto soluto iam diabolo uasa