Liber, Caput

 1       II, XVIII|          ante nostri superni regis aduentum. Haec enim gesta sunt non
 2       II, XIX  |         ante dixerunt ante Christi aduentum/ "paulatim mutata ex pulcherrima
 3       II, XIX  |           est. w Ecce ante Christi aduentum, post deletam Carthaginem
 4       II, XIX  |           ac turpibus moribus ante aduentum Christi rem publicam pessimam
 5       II, XXI  |        disputare, adhuc tamen ante aduentum Christi; quae si diffamata
 6       II, XXII | doctissimos iam longe ante Christi aduentum pessima ac f lagitio s issima
 7       II, XXV  |          nullamque remansisse ante aduentum Christi Jesu domini nostri
 8      III, I    |            diuersa temporibus ante aduentum Redemptoris nostri innumerabilibus
 9      III, I    |           quae sint perpessae ante aduentum Christi, cum iam ad eius
10      III, XXX  |           iudicata est, longe ante aduentum Christi exorta sunt ,et
11      VII, XXXV |       etiam ante nostri Saluatoris aduentum in ipsis ciuitatibus gentium
12     XVII, V    |      illius Aaron, de qua usque ad aduentum Iesu Christi homines remanserunt,
13     XVII, XXIV |      prophetas usque ad Saluatoris aduentum) nisi alium Zachariam patrem
14    XVIII, I    |         ipsius in carne Saluatoris aduentum, quo usque septimus decimus
15    XVIII, XXXI |       Domini usque ad eius ultimum aduentum compleri posse dixerunt.
16       XX, V    |         scilicet ad eum Saluatoris aduentum, quo per totum hoc tempus
17       XX, XIX  |          inquit, uos, fratres, per aduentum Domini nostri Iesu Christi
18       XX, XX   |     uiuentes, qui reliqui sumus in aduentum Domini, non praeueniemus
19       XX, XXIX |         fidelium. Ipse quippe ante aduentum iudicis Saluatoris non inmerito
20       XX, XXX  |          etsi Pater iudicabit, per aduentum filii hominis iudicabit.
21     XXII, XXX  |            ad Christi subsequuntur aduentum, quae singulae denis et